Tag: zaalvoetbal Gooise Meren

by AdelaarsAdmin

Wrang slot in Soest: Veteranen verliezen laatste duel

Vrijdag 9 mei markeerde niet alleen het slotakkoord van het seizoen voor Adelaars 35+1, maar ook de allerlaatste officiële zaalvoetbalwedstrijd van alle Adelaarsteams dit jaar. Geen kampioenskoorts, geen degradatiezorgen – slechts de eer en de symboliek van plek negen stonden nog op het spel. En dat op De Engh in Soest, waar eerder dit seizoen een katachtige krachtmeting eindigde in een spectaculaire remise met heupworpen en panterreddingen (lees hier terug).

De Verslaggever aan Slag tegen Soest
De Verslaggever aan Slag tegen de Knickerbockers uit Soest
De Verslaggever op het Soester Linoleum
De Verslaggever op het Soester Linoleum

Toch stond deze ontmoeting deels in het teken van iets veel persoonlijkers. De verslaggever speelde eerder op de avond namelijk een softbalwedstrijd in Bussum tegen een team uit Soest. Het doel: een homerun slaan tegen de Knickerbockers én daarna toeslaan op het linoleum tegen de zaalvoetballers van Hees. Een ongekende sportieve dubbelklapper.

Homerun in Bussum, tegendoelpunten in Soest

Zonder enige warming-up dook de verslaggever als middenvelder het gravel op. Zijn eerste actie: een vangbal. Zijn eerste slagbeurt: een zuivere honkslag. Maar het werd nog mooier. In de tweede inning trof hij de bal vol op het carbon: een loepzuivere homerun, strak het links-midveld over het hek. De eerste helft van de missie was volbracht.

Even later werd hij opgehaald in een SUV en rechtstreeks naar sporthal De Engh gebracht. Daar bleek zowaar wél tijd voor een warming-up, en zelfs voor het oefenen van penalty’s. Die bleken achteraf helaas overbodig.

Verhaal van de wedstrijd: omschakeling, frustratie en aluminium

De wedstrijd zelf verliep tegenovergesteld aan de eerdere ontmoeting met Hees. Waar Adelaars toen heer en meester was in balbezit, waren het dit keer de stugge Soestenaren die de lakens uitdeelden in de omschakeling.

Al in de openingsminuut moest doelman Hans het aluminium tot tweemaal toe bedanken. De Naarders mochten veelvuldig combineren, maar bleven slordig op de helft van de tegenstander. De 1-0 viel uit een omschakelmoment waarbij de verslaggever werd uitgespeeld, waarna de voorzet simpel kon worden binnengelopen.

In de rust werden de puntjes op de i gezet: hoger druk zetten, meer lef. Dat leverde resultaat op. Na een foute opbouw van Hees kon Roy Vodegel de bal oppikken en met een subtiel schot via de paal de 1-1 aantekenen.

Risico’s nemen, kansen missen

Adelaars kreeg wat meer grip, maar bleef onnauwkeurig in de eindpass. Jim Tehupuring – specialist in 1-tegen-1-situaties – kwam oog in oog met de boomlange Hees-doelman, maar trof diens uitgestoken been. De verslaggever zelf kreeg bijna een tweede score op naam tegen een ploeg uit Soest die avond, maar zijn poging werd op katachtige wijze uit de kruising geplukt.

Uiteindelijk brak Hees opnieuw uit en werd met een lobje over de verslaggever heen de 2-1 binnengeschoten. De genadeklap volgde kort voor tijd, wederom vanuit de omschakeling. Een Hees-speler vierde zijn treffer alsof hij kampioen werd, shirt over zijn hoofd, armen in de lucht. Voor Adelaars was het een pijnlijk, maar passend einde aan een seizoen vol pieken en dalen.

Oproep vanuit de staf: versterking gezocht

Teammanager Bob van den Berg sprak na afloop zijn dank uit richting alle invallers die dit seizoen hun opwachting maakten. “De flexibiliteit en inzet van iedereen was bewonderenswaardig,” aldus Bob. Hij sloot af met een serieuze oproep:

“We zijn op zoek naar meer spelers die af en toe kunnen invallen bij de Adelaars Veteranen. Ben je ouder dan 35? Stuur een mailtje naar zvvadelaars@gmail.com en sluit je aan bij deze prachtige club.”

Statistieken van de verslaggever

CategorieWaarde
Softbal: Slagbeurten3
Softbal: Honkslagen2
Softbal: HR / RBI / R1 / 2 / 2
Zaalvoetbal: Schoten4
Zaalvoetbal: Op doel1
Uitslag SoftbalAdelaars – Knickerbockers Soest: 17 – 9
Uitslag ZaalvoetbalHees – Adelaars 35+1: 3 – 1
by AdelaarsAdmin

Algemene Ledenvergadering ZVV Adelaars op 8 juli

Noteer het alvast in je agenda: op dinsdag 8 juli 2025 om 19:00 uur organiseren wij onze jaarlijkse Algemene Ledenvergadering (ALV). Deze keer iets later dan gebruikelijk, maar daar is een goede reden voor: onze penningmeester presenteert dan de definitieve cijfers van het seizoen.

Aansluitend is er nog een sportieve afsluiting van het seizoen: vanaf ongeveer 20:00 uur kunnen alle leden zich melden in de sporthal voor de laatste training van seizoen 24/25. Een mooie gelegenheid om samen het seizoen sportief af te sluiten!

De agenda van de ALV zal tegen eind juni te vinden zijn op onze website: www.zvvadelaars.nl.

We hopen op een grote opkomst en rekenen op jullie betrokkenheid!

Sportieve groet,
Het Bestuur van ZVV Adelaars

by AdelaarsAdmin

Vergaarbakken Verslag: Laatste loodjes voor 3, 5, 6 en 7

Na Adelaars 4 en de veteranen is het nu de beurt aan 3, 5, 6 en 7. De slotfase van het seizoen nadert – en de adrenaline stroomt.

Adelaars 7-captain Michael Rekers op zoek naar een opening tegen Hees. Foto gemaakt door: Михаил Кипа (via Google)

Adelaars 3: Krampachtig seizoen eindigt met laatste kans op eerherstel

Adelaars 3 verloor nipt met 5-6 van DESTO in een wedstrijd vol vuur en frustratie. De ploeg liet weer zien dat het kan scoren, maar defensieve gaten bleven pijnlijk zichtbaar. Met 92 tegendoelpunten staat het team op een teleurstellende achtste plek, al had er meer ingezeten – zeker gezien de spectaculaire 9-9 tegen Harmelen en de winst op Al-Andalus. Volgende week wacht de laatste kans op eerherstel, uit bij nummer 3 Exstudiantes Utrecht. Lukt het Adelaars 3 om het seizoen met opgeheven hoofd af te sluiten?

Adelaars 5: Dramareeks krijgt vervolg – tijd voor slotreactie

Adelaars 5 kreeg vrijdag een nieuwe tik: 6-1 verlies bij Amersfoortse Boys 6. Daarmee is de ploeg afgezakt naar plek 8, na een reeks van vijf nederlagen op rij. De defensie kraakt – met 82 tegendoelpunten – terwijl het spelbeeld vaak in fases niet slecht is. De kansen lagen dit seizoen vooral in de duels tegen concurrenten als Laren 99 en Palm, waar kleine momenten het verschil maakten. Woensdag volgt de seizoensafsluiter in eigen huis tegen nummer 10: Amersfoortse Boys 12. Tijd voor revanche en een waardig slot.

Adelaars 6: Stuntzege op Eemnes geeft vertrouwen voor seizoensfinale

Met een 3-4 overwinning op Eemnes heeft Adelaars 6 weer kleur op de wangen. De ploeg toonde veerkracht na de zeperd tegen Laren 99 (2-7) en liet zien dat het nog leeft. In de middenmoot is plek 7 nu stevig in handen, maar Palm 2 – de nummer 4 – komt nog op bezoek in de seizoensfinale. In Naarden wordt vrijdag duidelijk wie het seizoen met opgeheven hoofd afsluit. Adelaars 6 heeft de vorm én het thuisvoordeel. Tijd om te vlammen in de Lunet.

Adelaars 7: Doelpuntenspektakel eindigt in bittere nasmaak

Adelaars 7 speelde woensdag een bizarre wedstrijd tegen Hees 2 die eindigde in een zeldzame 9-9. Captain Michael Rekers was duidelijk: “Heel slecht gespeeld met z’n allen, verdedigend zwak.” De gelijkmaker viel dan ook in de laatste 30 seconden – een zure nasmaak na een wedstrijd vol goals. De Adelaars staan nu zevende, met 114 doelpunten voor en 111 tegen: vuurwerk gegarandeerd. Vrijdag wacht nog één duel: uit bij nummer 3 De Storm’22. Een zware kluif, maar ook dé kans om het seizoen waardig af te sluiten… en misschien een revanche te boeken op zichzelf.

by AdelaarsAdmin

Rutgers Remontada: Adelaars Veteranen winnen weer

Een uur voor aanvang van de wedstrijd, ergens op de ring rond Amsterdam:

“Mannen, ik zit in nogal een file rondom A’dam: ik weet niet of ik het ga redden en zo ja hoe laat…”

De afzender? Rutger Arendshorst. De bestemming? Hercules veld 1 in Utrecht. De missie? Overleven. Want Adelaars 35+1 stond op de rand van de afgrond in de eerste klasse 6. En alsof het zo moest zijn, begon de avond chaotisch.

Geen warming-up. Geen ademruimte. Wel een tegenstander die er wél klaar voor was. Binnen een paar minuten stond het 3-0 voor Hercules. En niemand bij Adelaars die er iets tegenin kon brengen. Terecht, helaas.

Vodegel en de vlam die ontstak

Maar zoals vaker in het leven, en altijd in de zaal, veranderde alles toen Roy Vodegel het zat was. Zijn schoudertjes rechtten zich, zijn sokken zaten goed, en met een portie doorzettingsvermogen waar menig marathonloper nog iets van kan leren, maakte hij de 3-1.

Adelaars rook dat er iets te halen viel. Er kwam druk op de bal, er kwamen duels, er kwamen vuile meters. De futsallucht was broeierig, maar Adelaars bleek verrassend goed bestand tegen de muffe hal. Misschien omdat ze het al gewend zijn van De Lunet. Of gewoon omdat ze wilden winnen.

Rutger klimt uit de file en in de wedstrijd

De man die nog maar een uur eerder in zijn auto vloekte bij de Coentunnel, groeide uit tot het middelpunt van de tweede helft. Rutger Arendshorst – heeft ooit een Adelaar een meer passende naam gehad? – strooide met listige acties, trok ruimtes open, en bracht de 3-2 op het bord.

Niet veel later deed René Peters wat René Peters doet: op het juiste moment opduiken en de gelijkmaker erin rammen. 3-3. Jim Tehupuring, met zijn karakteristieke bezieling, zette het volume omhoog. En waar Jim roept, daar volgt de roedel.

De punter van de verlossing

En toen… De bal, een beetje verloren, belandde op de driedriepuntslijn bij Rutger. Hij keek, hij dacht, en besloot te kruipen. Letterlijk. Richting het doel van Hercules. Alsof hij een NBA-speler was met een fabelachtig balgevoel en een belachelijk goed overzicht. Een stiftje? Nee. Een punter. In de verre hoek. 3-4. Voor het eerst op voorsprong.

Maar Hercules gaf zich niet gewonnen. De thuisploeg drong aan, met alle spiervezels die ze nog over hadden. Ze kwamen terug tot 4-4, maar Adelaars weigerde de controle te verliezen. En vier minuten voor tijd viel het kwartje definitief onze kant op. Een moment van rust, een pass, een afmaker. 4-5. Niemand weet precies hoe of wie. Maar het stond op het bord.

“Vrouw en kinderen eerst”

In de slotminuten was het overleven. Letterlijk. Jim Tehupuring, die met zijn tomeloze energie elk risico in de kiem weet te smoren, vatte het als volgt samen:

“Het was op dat moment vrouw en kinderen eerst.”

Een legendarische quote, uit de mond van een legendarisch figuur. En Adelaars hield stand. Met man en macht. Met liefde voor de club. Met zweet. Soms met scheldwoorden (zachtjes gefluisterd). En met een eindstand die geschiedenis schreef.

Vier wedstrijden ongeslagen: Veteranen in vorm?

Deze 4-5 overwinning is niet zomaar een opleving. Het is de kroon op een reeks van vier ongeslagen wedstrijden die begon op 14 maart tegen Hees (1-1), gevolgd door een overwinning bij Zwaluwen Utrecht ’11 35+1 (2-4), en een 4-4 gelijkspel tegen titelkandidaat De Kroon op 26 maart.

De vormcurve stijgt. Niet met zevenmijlslaarzen, maar gestaag. En met die lijn omhoog heeft Adelaars zich definitief veilig gespeeld. Volgend seizoen? Gewoon weer in de eerste klasse.

Statistieken

WedstrijdHercules 35+3 – Adelaars ZVV 35+1
Uitslag4 – 5
DatumDinsdag 1 april 2025
LocatieHercules
ScheidsrechterH. Hendriks
DoelpuntenmakersVodegel (1), Arendshorst (3), Peters (1),
Player of the MatchHans Otten
by AdelaarsAdmin

Adelaars 35 vergeet te stunten tegen koploper: 4-4

Adelaars 35+, afgelopen woensdagavond tegen de koploper. De aanvoerder verdeelt het spel.
Adelaars 35+, afgelopen woensdagavond tegen de koploper. De aanvoerder verdeelt het spel.

Woensdagavond 26 maart. De klok wees 18:45 aan toen de verslaggever, inmiddels opgewaardeerd tot semi-volwaardig teamlid, zijn entree maakte in sporthal De Lunet. Wat hij daar aantrof was geen bruisende zaal vol warming-ups of schreeuwende coaches, maar stilte. Slechts een medewerkster van het Sportfondsenbad bewoog zich door de ruimte, haar echo’s groter dan het publiek.

Na een journalistiek kopje koffie in de verlaten kantine arriveerden langzaam maar zeker de eerste Adelaars. Aanvoerder Bob van den Berg, keeper Hans Otten, en een tas met ballen luidden het startschot in van wat een memorabele avond zou worden.

Adelaars tegen de koploper – op papier kansloos

De tegenstander was niemand minder dan De Kroon 35+1, koploper van de competitie. Een ploeg zonder website, maar met een verontrustend doelsaldo van 104 voor en 37 tegen. Eerder dit seizoen werd Adelaars met 8-1 van de mat geveegd in Utrecht. “Maar zo goed waren ze nou ook weer niet,” wist Jim Tehupuring zich te herinneren. Dat soort geheugen is goud waard in de sport: selectieve herinnering is het fundament van hoop.

De line-up: van Jim tot Meo

Naast Jim en de verslaggever zelf, kon Adelaars rekenen op Roy Vodegel — in vorm na zijn recente goals tegen Zwaluwen. En daar was ook Gideon, alias Meo, een vriendelijke krachtpatser die zijn energie normaal in de urban muziekscene kwijt kan. Voeg daarbij nog Rutger, die op het laatste moment aansloot, en het team was zowaar compleet.

Een valse start, een mooie opmars

De warming-up liep nog toen De Kroon al scherp stond. Om 19:20 werd in goed overleg afgetrapt. De wedstrijd begon zoals het niet moest: drie snelle uitbraken, 0-2 achter, inclusief een bal op de paal. Maar Adelaars krabbelde op. Jim scoorde de 1-2 en de druk nam toe. Kans na kans volgde, en uiteindelijk was het Rutger die met een schorpioenachtig hakje de 2-2 binnentikte. Het publiek, vooral bestaande uit spelers van Adelaars 5, veerde op alsof El Salvador net had gescoord in de Lunet.

Een tweede helft vol beloftes en twijfels

Na rust bleef Adelaars de bovenliggende partij. Toch was het De Kroon dat opnieuw toesloeg: een slimme actie, een droge knal met links, 2-3. Maar Adelaars gaf niet op. De tegenstander voelde de vuile meters in de benen en kon slechts beschikken over één wissel. Voortgestuwd door een groeiend zelfvertrouwen volgde de 3-3 en zelfs de 4-3 uit een onoverzichtelijke corner stituatie. Was dit de stunt waar de Adelaar van droomt?

Een broeierige slotfase

In de slotfase kwam Meo oog in oog met de keeper, die met een soepele sprong een uitstekend lichaamsdeel van de assertief keepende Utrechtse sluitpost bijna ontweek. De 5-3 viel niet en na een korte discussie over hoe de wedstrijd moest worden voortgezet mikte de verslaggever een schalks hakje aan de verkeerde kant van de paal. Bij een volgende poging had Adelaars de pech dat een kansrijk schot mogelijk werd gekeerd door een niet-speelbaar lichaamsdeel.

Zoals zo vaak: als je hem zelf niet maakt, valt hij aan de andere kant. Een Kroon-middenvelder kreeg op het middenveld net iets te veel bewegingsvrijheid en knalde van afstand een geplaatste lob in de kruising. 4-4. Jim, normaal meester in het bewaken van risico’s, had dit sportieve verliesmoment niet goed ingedekt. “Dit was mijn fout,” bekende hij, met de schuldbewuste blik van een vermogensbeheerder die net op de beurs op de verkeerde knop heeft gedrukt.

Filosofie in futsalvorm

Het bleef bij 4-4. Maar Adelaars had gevochten, gebouwd en gegroeid. En dat telt ook. Zoals Heraclitus ooit zei: “Geen man stapt twee keer in dezelfde rivier, want hij is niet meer dezelfde man en het is niet meer dezelfde rivier.” Zo ook Adelaars 35+1: het team is onderweg. De weg naar boven is geen rechte lijn, maar een slingerend pad door de zalen van Gooise Meren, met af en toe een hakje, een schot in de kruising, en een kop koffie in een lege kantine.

by AdelaarsAdmin

Katachtige reddingen en heupworp bezorgen Adelaars 35+ punt

Vrijdagavond 14 maart stond de wedstrijd tussen Adelaars 35+1 en Hees 35+1 op het programma op veld 1 van De Lunet in Naarden. De Adelaars gingen de strijd aan met de intentie om drie punten binnen te halen, maar moesten uiteindelijk genoegen nemen met een 1-1 gelijkspel. Een wedstrijd waarin beide teams elkaar stevig in de houdgreep hielden.

Sterk begin, weinig kansen

In de eerste helft was Adelaars duidelijk de bovenliggende partij. De ploeg had het meeste balbezit en probeerde het compacte spel van Hees te ontregelen, maar vond geen opening om een beslissende worp te plaatsen. Ondanks enkele plaagstootjes bleef echt groot gevaar uit. De beste kans van Hees ontstond uit een verwarrende situatie waarbij een bal de paal van Adelaars raakte. Verder hielden beide defensies stand en werd er gerust met 0-0, alsof beide teams elkaar in een lange osae-komi (controle op de grond) vasthielden.

Druk opvoeren en kansen missen

Na de rust voerde Adelaars het tempo op en volgden de kansen elkaar in rap tempo op. Vrijwel alle veldspelers kregen mogelijkheden om de score te openen, maar de bal wilde er simpelweg niet in. Alsof de tegenstander een sterke uke (verdediger) was, wist Hees elke aanval af te weren. Zoals dat in het voetbal vaak gebeurt, sloeg de tegenstander toe uit een spaarzame uitbraak. Met nog tien minuten te spelen wist Hees de 0-1 te maken, een fikse domper voor de thuisploeg, die hierdoor even uit balans raakte alsof ze met een perfecte o-goshi (heupworp) tegen de mat werden gewerkt.

Rutger’s rentree en de late gelijkmaker

Rutger, die na een afwezigheid zijn rentree maakte, liet meteen zijn waarde zien. Zijn slimme assist stelde Chris in staat om de verdiende 1-1 binnen te schieten, als een snelle tegenaanval na een geslaagde ontwijking van een aanval. In de slotfase bleef Adelaars jagen op de overwinning. Zelfs de embedded verslaggever kreeg nog een grote kans en raakte hard het aluminium, maar de beslissende ippon bleef uit. Tijdens het laatste fluitsignaal verraste Rick Tania vriend en vijand met een judowaardige beweging, alsof de wedstrijd werd afgevlagd net voor een beslissende waza-ari.

Man of the Match: Hans Otten

Hoewel Adelaars aanvallend de meeste kansen had, was het keeper Hans Otten die de ploeg op de been hield. Meerdere keren wist hij 1-op-1-situaties te winnen en voorkwam hij dat Hees eerder op voorsprong kwam. Zijn optreden leverde hem de titel ‘Man of the Match’ op. Hij was de ware shihan (meester) van de verdediging, steeds op de juiste plek om een tegentreffer te voorkomen.

Adelaars 35+1 had het meeste recht op de overwinning, maar zal moeten werken aan de afronding om volgende keer de drie punten binnen te halen. Een solide prestatie, maar met een bittere nasmaak, alsof een golden score net niet in het voordeel uitviel.

Vooruitblik: Zwaluwen Utrecht ‘11 35+1 – Adelaars 35+1

Op vrijdag 21 maart reist Adelaars 35+1 af naar Utrecht voor een duel tegen Zwaluwen Utrecht ‘11 35+1. De tegenstander staat achtste in de competitie met vijf overwinningen uit zestien wedstrijden, terwijl Adelaars zich nog altijd in een houdgreep bevindt op de elfde plaats. Dit duel wordt een test van veerkracht en strategische positionering.

Zwaluwen heeft een wisselvallig seizoen met enkele sterke prestaties, zoals de 3-0 winst op Hercules 35+ 3, maar ook nederlagen, zoals de 0-1 tegen Graveland ‘s 35+1. Voor Adelaars zal het zaak zijn om hun aanval te perfectioneren en niet opnieuw in een ippon van de tegenstander te lopen.

De eerdere resultaten laten zien dat beide ploegen aan elkaar gewaagd kunnen zijn. Adelaars zal met een stevige grip de wedstrijd moeten ingaan, zich niet laten verrassen door counters en een sterke ne-waza (grondspel) hanteren om de drie punten binnen te slepen. Lukt het de Adelaars om eindelijk weer een overwinning te boeken, of glipt het duel hen opnieuw uit de vingers? Vrijdagavond zullen we het weten.