Tag: futsal

by AdelaarsAdmin

Giraffe dendert door: Job klopt David in topaffiche

De dertiende mei 2025 zal de boeken ingaan als een avond vol onverwachte wendingen, gemiste kansen én pure klasse in de Adelaarshorst. Terwijl buiten de wind nog nadenderde over de vestingstad Naarden, waren binnen acht darters verwikkeld in een halve competitie die zijn weerga niet kende. Maar het was Job, bijgenaamd de Giraffe, die de spotlights stal.

Crisis? Job blijft koel

David, ongeslagen in eerdere edities van de Henker Dartscompetitie, leek ook deze avond weer met speels gemak de finale te halen. Zijn eerste wedstrijden waren degelijk en zonder franje, maar effectief. Tot Job tegenover hem stond. David stond al met 2-0 voor in de eindstrijd, net als Feyenoord afgelopen weekend, maar raakte de grip volledig kwijt. Job gooide drie legs op rij, gaf geen enkele wedstrijdpijl weg en liet zien waarom hij een favoriet is voor de Henker Bokaal.

Afwezigen en een Tunesisch trainingskamp

Niet alle vaste krachten waren aanwezig. ‘Het Kanon’ week uit naar Texel, Thomas worstelde met hondenperikelen, Danny was geestelijk nog op zondag blijven hangen en Björn verkoos een avondje vaderschap. De grote afwezige: de mysterieuze trendy darter. Zijn afwezigheid begint op te vallen. Is hij geblesseerd? Overtraind? Of spaart hij zich voor de grande finale? De geruchtenmolen draait op volle toeren.

Gelukkig bracht Henk ‘Dr. Goal’ Gooijer genoeg spektakel mee terug van zijn Tunesische avontuur. Daar schreef hij zich – tussen woestijntochten, kameelritten en staatsbezoeken door – in voor het Tunis Open. Henk bereikte zowaar de finale, maar liet 64 matchdarts onbenut. De term ‘Henker’ klinkt nu ook in de straten van Tunis.

Halve competitie in vogelvlucht

De acht aanwezige spelers speelden een halve competitie. Na zeven ronden stond de stand als volgt:

Berend viel net buiten de top-4. Zijn verlies tegen David bleek fataal. Toch toonde hij bij vlagen zijn talent, al kon hij het niet vertalen in een plek bij de laatste vier.

Halve finales vol spanning

In de halve finales kregen we echte strijd te zien. René was wisselvallig en liet kansen liggen tegen David. De linkspoot was koelbloedig en tikte zijn maatje opnieuw uit het toernooi. De andere halve finale was een klassieker. Michael tegen Job. Twee dartliefhebbers, technisch begaafd én gretig. Na een 1-1 tussenstand ging het alle kanten op, maar Job gooide scherp en finishte op dubbel 13. Sloopkogels of niet: de Giraffe bleef kalm.

Finale: drie legs, nul kansen

De finale was meeslepend. David startte scherp: 2 legs, 2 kansen, 2 keer raak. 100% op de dubbels. Maar daarna kwam Job. Met stoom, focus en precisie. In de drie legs die volgden gooide hij telkens binnen negen pijlen onder de 100. David, normaal trefzeker, raakte nauwelijks triples. Geen pijl op de dubbels. Geen kans. Job trok de partij naar zich toe en bezorgde David zijn allereerste nederlaag in de Henker Dartscompetitie.

Wat brengt de Finale Night?

Op 10 juni volgt nog een reguliere speelavond. Maar op 17 juni is het zover: Finale Night. Wie pakt de Henker Bokaal van Michael over? Job lijkt op koers, maar David zal zinnen op revanche. De Adelaarshorst warmt zich al op.

by AdelaarsAdmin

Adelaars 1 verspeelt zege in slotseconde: gelijk tegen Weesp

Vrijdagavond in Naarden. De Lunet is het decor van de laatste speelronde in de Hoofdklasse B. Tegenstander: FC Weesp. Die arriveert met vertraging – de shirts lagen nog ergens tussen een sporttas en de vergetelheid. De wedstrijd begint ruim 20 minuten later dan gepland. Er was derhalve genoeg tijd om de langverwachte teamfoto te schieten. Adelaars ging het linoleum op met de bekende namen. De jonge Sem Portenge ontbreekt vanwege een testwedstrijd in Litouwen.

Adelaars 1-aanvoerder Ferry de Bruijn verzorgde het artistieke hoogtepunt van de avond.

Danny Benning, normaal een stuwende kracht in het spel van de Adelaars, oogt opvallend ingetogen. Na afloop geeft hij toe dat het uitgestelde begin het gif uit zijn spel heeft gehaald. “De angel was eruit,” verzucht hij. En dat was te zien: wel een goal, maar zelden de gekende felheid.

Weesp opent de score rond de zesde minuut: 0-1. Een strak schot in de verre hoek, buiten bereik van Emile. Adelaars herpakt zich. Kort daarop maakt Danny de 1-1, na een slimme actie van David. De wedstrijd golft op en neer, maar de ruststand blijft 1-1. Wel is er een omstreden moment: een langzaam kruipende bal van Weesp lijkt over de lijn te gaan, maar de gemoedelijk leidende scheidsrechter Reuvekamp ziet het niet.

David van der Horst ziet zijn doelpunt gekeerd door de sterk keepende Rick van Dekken van FC Weesp.

Adelaars vliegt even, en crasht dan hard

Na rust komt Adelaars fel uit de kleedkamer. David zet de 2-1 op het bord, met dank aan Garrett Jones. Weesp bijt zich terug en maakt de 2-2. Dan volgt een allesbeslissende fase. David verruilt zijn veldshirt voor een keepersshirt – een typisch futsalmoment. Wat dan volgt is pure schoonheid.

David van der Horst stuurt een plofbal de bovenhoek in: 2-1

Ferry sluipt als een dief in de nacht richting tweede paal. Iedereen kijkt naar de bal, niemand naar hem. En precies daar, op het juiste moment, tikt hij de 3-2 binnen met een magistraal hakje. Een subtiele vonk in de chaos. Het is zo’n doelpunt dat in je geheugen blijft plakken – alsof hij de tijd even stilzette. Even later vergroot Rayvano met een fraai schot de marge naar 4-2. De Lunet jubelt.

Ortega’s laatste krul en de hilariteit die volgde

Wat niemand had verwacht, gebeurt alsnog. In de chaos van de slotfase maakt Weesp snel de aansluitingstreffer: 4-3. En dan, precies in de laatste seconde, slaat het noodlot toe. Lyzairo Ortega, voormalig Adelaar, schuift de 4-4 binnen. Hij juicht niet eens. De Adelaars lachen en mopperen tegelijk. “Natuurlijk hij,” klinkt het langs de kant. Een dramatische én hilarische slotakte.

Lyzairo Ortega scoort de 4-4 in de slotseconde
Lyzairo Ortega scoort de 4-4 in de slotseconde

Results

Team1st Half2nd HalfGoals
Adelaars 1134
FC Weesp314

Negen keer gelijk: net geen record

Het is de negende keer dit seizoen dat Adelaars gelijk speelt. Daarmee blijft de ploeg nét onder het clubrecord uit 1984-85 (tien remises), maar pakt het wel de zilveren plek in de geschiedenisboeken. Een seizoen waarin winnen vaak binnen handbereik lag, maar ook vaak glipte in de laatste minuut – of seconde.

Van Alfaman tot airfryer: een waardig afscheid van 2024-25

Irving Liesdek onderweg naar zijn kroning als Alfa-man van het jaar. De Weesper selectie kijkt toe.

Na afloop is de stemming gemoedelijk. Ferry wordt verkozen tot Player of the Match, David levert drie assists én keepersminuten. En Irving Liesdek wordt feestelijk gekroond tot Alfaman van het Jaar – een onderscheiding voor zijn consistentie, flair en de meeste doelpunten (20).

Irving Liesdek accepteert zijn welverdiende krat Limburgs gerstenat uit handen van de penningmeester en voorzitter.

In het clubhuis serveert spitsentrainer Henk Gooijer met onwennige precisie luchtgefrituurd bruin fruit. Limburgs bier vloeit, lachen doet men om alles. Zelfs om Ortega.

Skyboxvisioenen en clubkasgeluiden

Tussen de happen door laat de voorzitter van zich horen. Hij voorspelt dat op de plek van De Lunet een multifunctionele sporthal komt, inclusief skybox. Niet voor sponsors of wijnproeverijen, maar voor Adelaars. Voor tactische discussies boven bitterballen. Een plek waar men kan eten én evalueren.

Adelaars 1
Garrett Jones Veldspeler
Danny Benning Veldspeler
Emile van Delft Keeper
Irving Liesdek Veldspeler
Rayvano Eduarda Veldspeler
David van der Horst Veldspeler
Ferry de Bruijn Veldspeler

FC Weesp
Tegenstander
by AdelaarsAdmin

Henk regisseert zege Vlaggenschip in knotsgekke comeback

Wondercoach Henk Gooijer blijft bescheiden: “Hier sta ik in mijn kracht”

De Adelaar stijgt op wanneer coach Henk de lijnen uitzet. Dat blijkt maar weer in de thriller tegen Veensche Boys. Terwijl hoofdtrainer Kurt een gastcollege geeft in Athene – wellicht over pressing met souvlaki in de hand – staat interim-trainer Henk langs de lijn in Nijkerk. De balans? Weer drie punten. En een schaal bitterballen.

Slappe start in Nijkerkerveen

Waar Adelaars de afgelopen weken als een stormram van start ging, was het ditmaal alsof de veren nat waren. Veensche Boys profiteerde optimaal en stond binnen no-time met 2-0 voor. De Huizer Antilopen oogden meer als tamme duiven.

Technisch hart grijpt in: pressie loont

Het technisch hart – altijd in staat tot een tactical masterstroke – besloot dat er iets moest gebeuren. De druk ging omhoog. Garrett Jones, de Huizer Antiloop met souplesse, vond op aangeven van Ferry de Bruijn de aansluitingstreffer. Kort daarna was het Ferry zelf die scoorde na een afgemeten voorzet van Rayvano. 2-2. Alles weer open.

Danny spaart pezen en poten

Normaal gesproken staan zijn punters garant voor paniek in de vijandelijke defensie, maar deze avond hield Danny Benning het rustig. Hij voelde iets in zijn been en had het hoofd bij de halve marathon van Huizen. “Ik weet dat het mij niet in dank wordt afgenomen,” gaf hij na afloop toe, “maar ik maak het goed na het seizoen. Met mijn Turkse kookkunsten.”

Een tweede helft vol wendingen

De ruststand bood hoop, maar Adelaars kwam opnieuw makjes het veld op. Binnen vijf minuten stond het 4-2. Het uitpubliek – onder wie enkele Gooise Meren-iconen – schudde meewarig het hoofd. Maar dan: de explosie. Rayvano, dartelend langs verdedigers als een Adelaar boven het Naardermeer, maakte 4-3. Kort daarna was het weer Ferry die bij de tweede paal opdook. 4-4.

Kluts, klots en klaterend bier

Het werd nog mooier: na een scrimmage en via een assist van Rayvano tikte Garrett de 4-5 binnen. Een groep meegereisde fans gooide uit euforie wat Alfa-blikjes het veld op. De scheidsrechter keek streng, maar liet doorspelen. Ook hij begreep: met Limburgs goud vloek je niet.

Sensationele slotminuten

Toen de Veensche Boys in de 47e minuut alsnog op 5-5 kwamen, leek het pleit beslecht. Maar Adelaars wisselde strategisch: Emile van Delft werd kort gewisseld voor een meespelende keeper: Irving Liesdek. De druk werd opgevoerd als bij een dweilorkest met ADHD. In de 49e minuut viel hij dan: de winnende. Garrett knalde raak na een aanval met zoveel tikjes dat zelfs Ajax 1995 er stil van werd.

Coach Henk stormde het veld op van blijdschap. De scheids gaf hem een vermaning. Henk haalde zijn schouders op.

Results

Team1st Half2nd HalfGoals
Veensche Boys325
Adelaars 1246

Op naar de Adelaarshorst

De busrit naar Naarden werd een feestelijke. Coach Henk trakteerde op bitterballen. Irving miste het feest: hij fietste liever terug. “Benen moeten losblijven,” verklaarde hij droog. Volgende week wacht de laatste krachtmeting van het seizoen: thuis tegen FC Weesp. Dan weten we ook wie zich de Alfa-man van het seizoen mag noemen.

Veensche Boys
Tegenstander

Adelaars 1
Sem Portenge Veldspeler
Danny Benning Veldspeler
Emile van Delft Keeper
Irving Liesdek Veldspeler
Rayvano Eduarda Veldspeler
Ferry de Bruijn Veldspeler
Garrett Jones Veldspeler
by AdelaarsAdmin

Adelaars 4 verlengt winning streak door Lichtvoetige Laurens

Gegenereerd beeld van hoe Laurens Tallart Fabré op zoek zou zijn geweest naar een opening. Via ChatGPT.

Woensdagavond in Hilversum. De Lieberg op veld 1, om precies te zijn. Een plek waar normaal gesproken slechts het zachte getik van een tennisbal weerklinkt. Maar op deze avond was het de echo van een ander geluid: het doffe geluid van futsal op linoleum. Palm ontving Adelaars 4, een team uit Gooise Meren dat recent een opvallende reeks heeft neergezet in de 4e klasse 08. Een team ook dat, zoals bekend, voornamelijk bestaat uit actieve tennissers.

Dat was in de openingsfase niet direct te zien. Adelaars 4 begon zwak. Verdwaald tussen linies en zonder de bekende rust aan de bal ging het al snel mis. Palm profiteerde met twee snelle goals. De 2-0 tussenstand voelde als een vroege break op eigen service. Alleen Laurens Tallart Fabré gaf niet op. Hij stond achterin, maar trok zich weinig aan van posities. De aanvoerder speelde alsof hij een enkeltoernooi in Soest-Zuid op zijn naam wilde schrijven. Hij was overal.

Joris twee keer op het juiste moment op de juiste plek

Nog voor rust rechtte Adelaars 4 de rug. Eerst was er een goal van Joris, fraai voorbereid door Laurens. Even later stond Joris opnieuw goed vrij. Dit keer kwam de assist van Willem Boog, ook wel bekend als “Boogie” onder de vaste aanhang. Beide keren hoefde Joris slechts zijn voet tegen de bal te zetten. Het werd 2-2. De Adelaars kwamen terug in de wedstrijd.

Laurens neemt het heft in handen

Na de pauze was het de grote Laurens-show. Hij scoorde tweemaal: één keer solo, één keer op aangeven van Boogie. Ondertussen bleef doelman Rick Tania, voormalig tennisser met internationale ervaring, kalm onder druk. Zijn positionering was voorbeeldig, zijn voetenwerk nog altijd van ATP-niveau.

Palm wist tussendoor nog een aansluitingstreffer te maken, maar Bas besliste het duel met de 4-6. Zijn poging vloog dit keer niet over het vangnet, maar viel binnen de lijnen. Rick Tania grapte na afloop:

“Van de 25 schoten vandaag was er ééntje raak, en dat was net genoeg.”

Verdiende overwinning en positieve lijn

Coach Tomas hield het kort tijdens de nabespreking. De meegereisde supporters Roy en Sarah knikten tevreden. Het collectief had gewonnen, gedragen door een uitblinkende aanvoerder. Met deze overwinning komt Adelaars 4 op 6 zeges in 22 wedstrijden en lijkt het team eindelijk zijn vorm te vinden. Beter laat dan nooit.

Volgende halte: Laren 99 sv 2

De volgende wedstrijd is op woensdag 9 april tegen Laren 99 sv 2. Een tegenstander van een ander kaliber: derde op de ranglijst, fysiek sterk en lastig te bespelen. Adelaars 4 moet in De Lunet in Naarden opnieuw boven zichzelf uitstijgen. Als Laurens zijn vorm vasthoudt en het team vanaf de start scherp is, kan er opnieuw verrast worden.

by AdelaarsAdmin

Vergaarbakken: Adelaars 3, 6 en 7: goals en wisselende vorm

De afgelopen weken stroomden de wedstrijdverslagen van de vergaarbakken binnen. De focus lag daarbij op Adelaars 2, 5 en de Veteranen, maar ook bij de andere teams gebeurde genoeg. Van knotsgekke uitslagen tot overtuigende zeges en harde tikken: Adelaars 3, 6 en 7 maakten van alles mee. Tijd om de balans op te maken — hoe staan ze ervoor?

Adelaars 3 zoekt vorm tegen DESTO

Na een zwaarbevochten 2-1 winst op Al-Andalus en een knotsgek 9-9 gelijkspel tegen Harmelen, kreeg Adelaars 3 afgelopen vrijdag een tik van koploper ZVC Veenendaal 2: 5-1. Timo Reessink was zoals vaak de beste man aan Adelaars-zijde. De vorm is wankel, maar het geloof leeft. Komende vrijdag wacht DESTO, een Utrechtse omni-vereniging met wisselvallige prestaties. Thuis in De Lunet ligt er een kans op eerherstel. De eerdere 3-1 nederlaag in Utrecht kan rechtgezet worden als het team scherp start en verdedigend compact blijft. Verwachting: een doelpuntrijke wedstrijd met kansen op een nipte overwinning voor de Adelaars.

Adelaars 6 wisselvallig richting uitduel met Eemnes

Na een sensationele 9-1 overwinning op koploper BZC’13 leek Adelaars 6 op weg naar een sterke eindfase van het seizoen. Maar die euforie was van korte duur: een week later volgde een pijnlijke 2-7 nederlaag tegen Laren 99 sv 1, opnieuw in De Lunet. Ziyad Orej werd terecht uitgeroepen tot Player of the Match, maar dat kon het verschil niet maken. Ook opvallend: Meo viel geblesseerd uit na een botsing met een doorgeschoten veteranenkeeper.

Komende vrijdag wacht Eemnes 1 in het Huis van Eemnes, een directe concurrent op de ranglijst. De teams staan op plek 8 en 9 met slechts één punt verschil. In de eerdere ontmoeting werd met 3-3 gelijkgespeeld. Adelaars 6 heeft genoeg scorend vermogen, maar zal verdedigend beter moeten staan. Verwachting: als Tehupuring en Orej het tempo bepalen, is winst mogelijk. Anders wordt het opnieuw billenknijpen. Prognose: 4-4.

Adelaars 7 wint weer, oogt scherp richting Hees

Adelaars 7 blijft verbazen. Na overwinningen op Eemnes 5 (6-3), Laren 99 sv 6 (5-9) en Eemnes 6 (11-3), werd ook Huizen 1 aan de zegekar gebonden: 4-5. In een zinderende pot met hoog tempo en veel duels maakte Raymond Bleij het verschil en werd terecht verkozen tot Player of the Match. De vorm is uitstekend en het team scoort aan de lopende band: inmiddels al 105 goals in 20 wedstrijden.

Woensdag wacht Hees 2, de nummer laatst van de competitie. De eerdere ontmoeting eindigde in een teleurstellende 2-4 nederlaag, wat Adelaars nu des te meer motiveert om orde op zaken te stellen. Thuis in De Lunet is de verwachting duidelijk: Adelaars is favoriet. Mits scherp aan de aftrap, lijkt een ruime overwinning aannemelijk. Prognose: 8-3 voor de mannen van Rekers, Bleij en Oliveira.

by AdelaarsAdmin

Adelaars 1 straft matig DOS genadeloos af

Irving Liesdek oogt tevreden na zijn bevrijdende 3-1.
Adelaars topscoorder Irving Liesdek oogt tevreden na zijn bevrijdende 3-1.

Als je Flevoland googled, kom je vooral ellende tegen. Toch besloot hoofdscout Henk, bonkige loodgieter en visionair, om zijn vizier op Almere te richten. In de betonnen jungle vond hij Sem Thijmen Portenge. Almere is een paar keer uitgeroepen tot lelijkste stad van Nederland. De stad werd gebouwd om de overbevolking van Amsterdam op te vangen, en dat is te merken. De stad bestaat uit moderne, maar vaak eentonige woonwijken. Niet gek dat veel Almeerders, lees: Danny en Irving, hun heil zoeken (en vinden) bij ons aller Adelaars.

Futsal op z’n Naardens, Vak P ontploft

De verslaggever merkte op dat er ook nog gevoetbald werd. Dankzij debutant Sem zat nu ook vak Almere P vol in de Adelaarshorst. Adelaars begon fel aan de wedstrijd tegen de bezoekers uit de Domstad. Er werd lustig gecombineerd en Adelaars. Als snel kwam Adelaars op een 2-0 voorsprong dankzij een eigen goal van DOS en Irving. Huizer antiloop Danny leverde beide assists. Net voor rust kreeg Ferry nog een onterechte gele kaart, maar dit leverde geen tegentreffer op.

Internationaal Strafhof bekijkt overstap Kurt met interesse

Coach Kurt zorgde voor een ommekeer in de wedstrijd. Bij een ondertal situatie maakte Kurt een overstapje waar menig oorlogsmisdadiger jaloers op zou zijn. Het publiek veerde op en Vak Almere P kon deze NSB-actie erg waarderen. Enkele Huizers in de zaal, die uiteraard in een hok waren gezet, gniffelden trots en herkenden zichzelf in deze actie. Gelukkig gaf scheidsrechter “Koelie” geen vermaning voor deze actie.

DOS’ tegentreffer wekt Adelaars opnieuw

Na rust wist DOS één keer het net te vinden. Een slippertje in de defensie. Maar de Adelaars schudden hun veren uit en gingen opnieuw op jacht. Danny, Irving, David en debutant Sem scoorden nog vier maal. Elk doelpunt een eigen verhaal.

Ondertussen stond Emile van Delft als een rots in het doel. Zijn verleden in Almere werd hem voor één avond vergeven. Hij hield DOS met katachtige reflexen van scoren af. Futsal draait om tempo en timing. Emile had beide. Rayvano kon helaas niet spelen, maar meldde zich wel tussen de supporters waarvan hulde.

Results

Team1st Half2nd HalfGoals
Adelaars 1246
zvv DOS’58011

Het grote gelijk van de Loodgieter

Na het laatste fluitsignaal werd er geklapt. Niet alleen voor de zes doelpunten, maar voor de ontdekking van Sem. Hoofdscout Henk, met de Alfa pilsjes in de ene hand en een schaal bitterballen in de andere, keek tevreden toe. Zijn gok op Almere was een schot in de roos. Het publiek gaf hem zijn moment – met tegenzin, want complimenten uitdelen aan een Huizer blijft pijnlijk in Naarden.

Adelaars 1
Garrett Jones Veldspeler
Danny Benning Veldspeler
Emile van Delft Keeper
Irving Liesdek Veldspeler
Sem Portenge Veldspeler
David van der Horst Veldspeler
Ferry de Bruijn Veldspeler

by AdelaarsAdmin

Adelaars 2 zakt verder weg na verlies in Volendam

Het was vrijdagavond. De zon ging onder boven de Heideweg in Volendam, terwijl binnen in sporthal De Opperdam de zaalvoetballers van Adelaars 2 zich opmaakten voor wat alweer hun twintigste wedstrijd van het seizoen zou worden. Wat ooit een hoopvol middenmootavontuur leek, is inmiddels verworden tot een glijbaan zonder rem. Vijf nederlagen op rij. En deze avond zou daar, ondanks de inzet, geen einde aan komen.

Een eerste helft vol vechtlust en discipline

Met slechts zes man — Rutger, Rick, Richard, Mathijs (aanvoerder), Jimi en doelman Ruben Gooijer — stond Adelaars voor een lastige opgave. Zonder wissels. Geen ruimte voor blessures of vermoeidheid. Wat volgde, was een verrassend evenwichtige eerste helft. Volendam had weliswaar de bal, maar Adelaars zat compact in de verdediging. De lijnen kort, de opdrachten duidelijk. Futsal in zijn puurste vorm: gecontroleerd, gedisciplineerd en stilletjes hoopvol.

Zaalvoetbal vraagt om geduld, om ritme. En dat had Volendam niet. Ondanks het thuisvoordeel en het overwicht op papier, kwamen ze nauwelijks tot kansen. De Adelaars stonden als een muur van Gooise graniet. Ruben Gooijer, debutant in het doel, hield zijn hoofd koel en zijn lichaam warm. 0-0 bij rust voelde als een overwinning.

De tweede helft begint met een dreun

Maar het noodlot kwam in de vorm van de klok. Nauwelijks vijf minuten na de hervatting stond het 2-0 voor Volendam. Een misverstand hier, een slippertje daar — en Ruben kon twee keer de bal uit het net vissen. De energie die Adelaars in de eerste helft had opgespaard, leek met een klap verdwenen.

Futsal is grillig. Wie even verslapt, krijgt meteen de rekening. En die derde treffer voor Volendam viel dan ook snel daarna. Een opdoffer voor een ploeg die zich zo dapper had verweerd. Toch bleef het hoofd omhoog, bleef de stem van Mathijs klinken: “Nog niks verloren, mannen.”

Een doelpunt, eindelijk

Toen gebeurde het. Richard kreeg zijn zeventiende kans van de avond. En deze keer ging hij erin. Geen schitterend schot, geen hakje of volley. Gewoon: erin. Rutger legde breed, Richard tikte binnen. 3-1. Er werd weer geloofd. Voor even.

Het was te laat. Het slotoffensief kwam, maar vond geen vervolg. Te weinig krachten, te weinig tijd. Ruben redde nog een schot met zijn gezicht. Jimi kapte nog twee man uit op de achterlijn. Maar het mocht niet baten.

De cijfers liegen niet (en toch ook weer wel)

Met deze nederlaag staat Adelaars 2 op plek 7 in de stand. 17 wedstrijden, 6 overwinningen, 1 gelijkspel, 10 verliespartijen. Doelsaldo: 61 voor, 78 tegen. Geen cijfers om trots op te zijn, zeker niet na zo’n serie nederlagen. Maar cijfers vertellen nooit het hele verhaal.

Want Adelaars 2 is geen stuurloos team. De discipline is er. De wil ook. Het is simpelweg: dun bezet. Blessures. Werk. Kinderen. Gooise verplichtingen. En zaalvoetbal, hoe flitsend het er ook uitziet, blijft ploeteren op een vrijdagavond in een sporthal met TL-licht.

Een debuterende doelman en hernieuwde hoop

Wat blijft hangen, is het debuut van Ruben Gooijer. Stil, maar zeker. Geen clowneske capriolen, maar gecontroleerd keeperswerk. Hier staat een Adelaar-in-wording. En wie weet wat hij nog brengt in de slotweken van dit seizoen.

Ook de goal van Richard — laat, maar verdiend — symboliseert iets. Dat deze ploeg blijft knokken. Ook al is het tegen de klippen op. Ook al lijkt de top 5 verder weg dan ooit.

Op naar Sporthallen Zuid: Golden Stars wacht

Woensdag 9 april wordt Adelaars 2 verwacht in Amsterdam, in Sporthallen Zuid. Daar wacht Golden Stars FC 4. De nummer vijf van de ranglijst. Een ploeg die vaker scoort dan verdedigt, getuige hun doelsaldo van 113 voor en 111 tegen.

In de thuiswedstrijd walste Adelaars nog over Golden Stars heen met een krankzinnige 10-5 overwinning. Een zeldzaam moment van glorie. Maar dat lijkt inmiddels een eeuwigheid geleden. De ploeg is veranderd. De vorm ook. En dus is het vooral een test: kan Adelaars zich herpakken?

Als Richard zijn vizier scherper stelt, als Ruben weer zijn reflexen toont, en als de opkomst dit keer wat groter is, dan kan het. Dan is een punt — of meer — mogelijk. Want zaalvoetbal blijft onvoorspelbaar. Net als het leven in Gooise Meren.

by AdelaarsAdmin

Adelaars 35 vergeet te stunten tegen koploper: 4-4

Adelaars 35+, afgelopen woensdagavond tegen de koploper. De aanvoerder verdeelt het spel.
Adelaars 35+, afgelopen woensdagavond tegen de koploper. De aanvoerder verdeelt het spel.

Woensdagavond 26 maart. De klok wees 18:45 aan toen de verslaggever, inmiddels opgewaardeerd tot semi-volwaardig teamlid, zijn entree maakte in sporthal De Lunet. Wat hij daar aantrof was geen bruisende zaal vol warming-ups of schreeuwende coaches, maar stilte. Slechts een medewerkster van het Sportfondsenbad bewoog zich door de ruimte, haar echo’s groter dan het publiek.

Na een journalistiek kopje koffie in de verlaten kantine arriveerden langzaam maar zeker de eerste Adelaars. Aanvoerder Bob van den Berg, keeper Hans Otten, en een tas met ballen luidden het startschot in van wat een memorabele avond zou worden.

Adelaars tegen de koploper – op papier kansloos

De tegenstander was niemand minder dan De Kroon 35+1, koploper van de competitie. Een ploeg zonder website, maar met een verontrustend doelsaldo van 104 voor en 37 tegen. Eerder dit seizoen werd Adelaars met 8-1 van de mat geveegd in Utrecht. “Maar zo goed waren ze nou ook weer niet,” wist Jim Tehupuring zich te herinneren. Dat soort geheugen is goud waard in de sport: selectieve herinnering is het fundament van hoop.

De line-up: van Jim tot Meo

Naast Jim en de verslaggever zelf, kon Adelaars rekenen op Roy Vodegel — in vorm na zijn recente goals tegen Zwaluwen. En daar was ook Gideon, alias Meo, een vriendelijke krachtpatser die zijn energie normaal in de urban muziekscene kwijt kan. Voeg daarbij nog Rutger, die op het laatste moment aansloot, en het team was zowaar compleet.

Een valse start, een mooie opmars

De warming-up liep nog toen De Kroon al scherp stond. Om 19:20 werd in goed overleg afgetrapt. De wedstrijd begon zoals het niet moest: drie snelle uitbraken, 0-2 achter, inclusief een bal op de paal. Maar Adelaars krabbelde op. Jim scoorde de 1-2 en de druk nam toe. Kans na kans volgde, en uiteindelijk was het Rutger die met een schorpioenachtig hakje de 2-2 binnentikte. Het publiek, vooral bestaande uit spelers van Adelaars 5, veerde op alsof El Salvador net had gescoord in de Lunet.

Een tweede helft vol beloftes en twijfels

Na rust bleef Adelaars de bovenliggende partij. Toch was het De Kroon dat opnieuw toesloeg: een slimme actie, een droge knal met links, 2-3. Maar Adelaars gaf niet op. De tegenstander voelde de vuile meters in de benen en kon slechts beschikken over één wissel. Voortgestuwd door een groeiend zelfvertrouwen volgde de 3-3 en zelfs de 4-3 uit een onoverzichtelijke corner stituatie. Was dit de stunt waar de Adelaar van droomt?

Een broeierige slotfase

In de slotfase kwam Meo oog in oog met de keeper, die met een soepele sprong een uitstekend lichaamsdeel van de assertief keepende Utrechtse sluitpost bijna ontweek. De 5-3 viel niet en na een korte discussie over hoe de wedstrijd moest worden voortgezet mikte de verslaggever een schalks hakje aan de verkeerde kant van de paal. Bij een volgende poging had Adelaars de pech dat een kansrijk schot mogelijk werd gekeerd door een niet-speelbaar lichaamsdeel.

Zoals zo vaak: als je hem zelf niet maakt, valt hij aan de andere kant. Een Kroon-middenvelder kreeg op het middenveld net iets te veel bewegingsvrijheid en knalde van afstand een geplaatste lob in de kruising. 4-4. Jim, normaal meester in het bewaken van risico’s, had dit sportieve verliesmoment niet goed ingedekt. “Dit was mijn fout,” bekende hij, met de schuldbewuste blik van een vermogensbeheerder die net op de beurs op de verkeerde knop heeft gedrukt.

Filosofie in futsalvorm

Het bleef bij 4-4. Maar Adelaars had gevochten, gebouwd en gegroeid. En dat telt ook. Zoals Heraclitus ooit zei: “Geen man stapt twee keer in dezelfde rivier, want hij is niet meer dezelfde man en het is niet meer dezelfde rivier.” Zo ook Adelaars 35+1: het team is onderweg. De weg naar boven is geen rechte lijn, maar een slingerend pad door de zalen van Gooise Meren, met af en toe een hakje, een schot in de kruising, en een kop koffie in een lege kantine.

by AdelaarsAdmin

Meentse meesterzet geen winst waard voor Adelaars 5

Rogier Heins verdedigd de bal. David kijkt toe. Foto gemaakt door: Михаил Кипа (via Google)

In de sfeervolle Lunet, het oude bolwerk van Adelaars, stond woensdagavond de wedstrijd tussen Adelaars 5 en Laren 99 2 op het programma. Een duel dat je niet zozeer op flair of frivoliteit zou beoordelen, maar eerder als een tactisch steekspel. Want hoewel Adelaars 5 de wedstrijd met 1-2 verloor, was het zeker geen avond waarin het onderdeed voor de technisch sterkere bezoekers uit het Gooi. Sterker nog, op cruciale momenten stond het elftal als een Naardense vesting.

Een wedstrijd zonder ademruimte

Vanaf het eerste fluitsignaal dicteerde Laren het balbezit. Hun aanvalsdrang en technische balcirculatie zorgden ervoor dat Adelaars 5 zich vooral moest beperken tot het tegenhouden van het spel. Toch was het de ploeg in het zwart-geel die als eerste scoorde. David van der Horst, die als clubicoon nog altijd garant staat voor scherpte voor het doel, verzilverde in de eerste helft een prachtige assist van Rogier Heins, een gastspeler met wortels in de Hilversumse Meent.

Warm bad uit de Meent

Voor wie niet bekend is met de Hilversumse Meent: het is een wijk die als een soort grenspost tussen het stedelijke Hilversum en het dorpse Bussum ligt. Gebouwd vanaf de jaren ’70 met veel groen, galerijflats en jonge gezinnen, groeide het uit tot een hechte gemeenschap. Een wijk waar op straat gevoetbald werd, op het ondergelopen weiland werd geschaatst, en waar ‘s avonds de straatverlichting net iets later uitgaat dan elders. Wie daar vandaan komt, weet wat saamhorigheid is. Het is dan ook niet ondenkbaar dat Rogier zich direct thuis voelde in het systeem van Adelaars 5: compact, loyaal, en altijd bereid een meter extra te maken voor elkaar.

De Hilversumse Meent in volle glorie

Rust, druk en het kantelmoment

Na de pauze voerde Laren het tempo verder op. Hoewel Adelaars bleef strijden, begonnen de gaten in de defensie langzaam te vallen. Een onvermijdelijke gelijkmaker volgde. En niet veel later: de 1-2. De bezoekers wisten beter om te gaan met het momentum en lieten de bal het werk doen. Toch gaf Adelaars zich niet zomaar gewonnen. Er werd opnieuw gevochten voor iedere bal. Als een Adelaar boven de linoleumvlakte cirkelend op zoek naar die ene ultieme kans.

De allerlaatste kans

En die kans kwam. In de absolute slotfase kreeg Gerrit Willems de bal voor zijn voeten. Een harde knal volgde, de keeper dook, de bal werd nog aangeraakt, en caramboleerde net over de lat. Het publiek, inmiddels opgestaan van de houten banken, kon het nauwelijks geloven. De gelijkmaker hing in de lucht, maar viel niet.

Een nederlaag die vertrouwen geeft

Hoewel de stand nu 8-3-9 is en Adelaars 5 op de zesde plaats blijft, voelt deze nederlaag niet als een tik. Integendeel: het collectief stond er. En dat belooft wat voor de komende clash tegen koploper Amersfoortse Boys 6 op vrijdag 4 april. In sporthal Bokkeduinen zal Adelaars opnieuw moeten vechten voor iedere bal, voor elke meter, en misschien zelfs voor revanche.

by AdelaarsAdmin

Adelaars 2: Rentree Ruben A, afscheid van nacompetitie-droom

Krijgt Adelaars 2 het lek boven?
Krijgt Adelaars 2 het lek boven?

Vrijdagavond, 21 maart. De Lunet, veld 1. Het klinkt als een vertrouwd strijdtoneel voor de mannen van Adelaars 2. Toch voelde het deze keer meer als een scène uit een matige tragedie. De opstelling was degelijk. Ruben Allis maakte zijn rentree als sluitpost. Voor hem: Simon, Rick, Rutger, Mitchel, Mathijs (aanvoerder), Jimi en Richard. Een team met ervaring, futsal-intelligentie en de nodige Gooische bluf.

Toch werd de droom van een nacompetitie in nog geen vijf minuten aan diggelen gespeeld. 0-1. 0-2. 0-3. De zaal nog niet op temperatuur, en Ruben kreeg meteen drie keer de bal uit het netje terug. Er was geen opbouw, geen gif, geen gifgroene KPN-band op de boarding die de spelers wakker schudde. Na die eerste minuten was het al duidelijk: dit werd een lange avond.

Tussensprint die hoop gaf

Het enige wapenfeit in de eerste helft kwam van Jimi. Na een knappe actie tikte hij de 1-3 binnen, bij een stand waarin men normaal gesproken spreekt van ‘de aansluitingstreffer’. Helaas bleek dat meer een symbolisch begrip dan een reële indicatie van de wedstrijd. Elbalta drukte direct door: 1-4, 1-5. Futsal gaat snel, maar het kan ook meedogenloos zijn. Vooral als je speelt alsof je liever op het terras zit.

Adelaars bleef vechten. Dat mag gezegd. Richard gaf een splijtende pass op Jimi: 2-5. Even later tekende Richard zelf voor de 3-5, en heel even leek er iets te ontstaan in het Naardense kamp. Maar Elbalta had geen zin in drama. Ze speelden koel en effectief. De 3-6 sneed weer door de hoop heen.

Rick scoorde nog de 4-6 na een mooie pass van Richard. Maar de 4-7 in de slotfase was het definitieve deksel op de pot hoop.

De rentree en de realiteit

De rentree van Ruben was bedoeld als een morele injectie. Een keeper met ervaring, met Adelaars-DNA in zijn vezels. Maar het mocht niet baten. Zoals Richard Gooijer het in de kleedkamer samenvatte, met de luchtige ernst van een Adelaar op leeftijd: “De nacompetitie is vakkundig om zeep geholpen. Zal de TC al aan het doorselecteren zijn?”

Het antwoord is: waarschijnlijk wel. Futsal is geen sport voor romantici, ook al proberen we het elke week weer zo te brengen.

Wat betekent dit voor de ranglijst?

Met deze nederlaag zakt Adelaars 2 naar plek zes. De balans? 6 keer winst, 1 keer gelijk, 9 keer verlies. Doelsaldo: 60 voor, 75 tegen. Niet rampzalig, maar ook niet het profiel van een ploeg die om promotie speelt.

Een blik op de tussenstand leert dat Adelaars 2 inmiddels is ingehaald door Volendam 4. Die ploeg staat vijfde en is komende vrijdag de tegenstander in De Opperdam. Een hallenvloer met geschiedenis, en vooral met akoestiek die elk foutje genadeloos laat weergalmen.

De verwachting? Adelaars reist met lichte twijfel, maar ook met de stille wens om revanche te nemen. Volendam scoorde minder dan Adelaars (73 om 60), maar kreeg ook minder tegen. Het is een clash tussen twee ploegen die niet goed, maar ook niet slecht zijn.

Voorspelling:
Volendam 4 – Adelaars 2: 4-4.
Een gelijkspel dat weinig oplevert, maar de eer redt.

Eindklassering volgens Adelaars Intelligence:

  1. Volewijckers
  2. Zeeburgia
  3. TOB
  4. Golden Stars
  5. Volendam
  6. Adelaars 2
  7. Counters
  8. Dynamo
  9. Elbalta
  10. VNS United