Giraffe dendert door: Job klopt David in topaffiche

De dertiende mei 2025 zal de boeken ingaan als een avond vol onverwachte wendingen, gemiste kansen én pure klasse in de Adelaarshorst. Terwijl buiten de wind nog nadenderde over de vestingstad Naarden, waren binnen acht darters verwikkeld in een halve competitie die zijn weerga niet kende. Maar het was Job, bijgenaamd de Giraffe, die de spotlights stal.

Crisis? Job blijft koel

David, ongeslagen in eerdere edities van de Henker Dartscompetitie, leek ook deze avond weer met speels gemak de finale te halen. Zijn eerste wedstrijden waren degelijk en zonder franje, maar effectief. Tot Job tegenover hem stond. David stond al met 2-0 voor in de eindstrijd, net als Feyenoord afgelopen weekend, maar raakte de grip volledig kwijt. Job gooide drie legs op rij, gaf geen enkele wedstrijdpijl weg en liet zien waarom hij een favoriet is voor de Henker Bokaal.

Afwezigen en een Tunesisch trainingskamp

Niet alle vaste krachten waren aanwezig. ‘Het Kanon’ week uit naar Texel, Thomas worstelde met hondenperikelen, Danny was geestelijk nog op zondag blijven hangen en Björn verkoos een avondje vaderschap. De grote afwezige: de mysterieuze trendy darter. Zijn afwezigheid begint op te vallen. Is hij geblesseerd? Overtraind? Of spaart hij zich voor de grande finale? De geruchtenmolen draait op volle toeren.

Gelukkig bracht Henk ‘Dr. Goal’ Gooijer genoeg spektakel mee terug van zijn Tunesische avontuur. Daar schreef hij zich – tussen woestijntochten, kameelritten en staatsbezoeken door – in voor het Tunis Open. Henk bereikte zowaar de finale, maar liet 64 matchdarts onbenut. De term ‘Henker’ klinkt nu ook in de straten van Tunis.

Halve competitie in vogelvlucht

De acht aanwezige spelers speelden een halve competitie. Na zeven ronden stond de stand als volgt:

Berend viel net buiten de top-4. Zijn verlies tegen David bleek fataal. Toch toonde hij bij vlagen zijn talent, al kon hij het niet vertalen in een plek bij de laatste vier.

Halve finales vol spanning

In de halve finales kregen we echte strijd te zien. René was wisselvallig en liet kansen liggen tegen David. De linkspoot was koelbloedig en tikte zijn maatje opnieuw uit het toernooi. De andere halve finale was een klassieker. Michael tegen Job. Twee dartliefhebbers, technisch begaafd én gretig. Na een 1-1 tussenstand ging het alle kanten op, maar Job gooide scherp en finishte op dubbel 13. Sloopkogels of niet: de Giraffe bleef kalm.

Finale: drie legs, nul kansen

De finale was meeslepend. David startte scherp: 2 legs, 2 kansen, 2 keer raak. 100% op de dubbels. Maar daarna kwam Job. Met stoom, focus en precisie. In de drie legs die volgden gooide hij telkens binnen negen pijlen onder de 100. David, normaal trefzeker, raakte nauwelijks triples. Geen pijl op de dubbels. Geen kans. Job trok de partij naar zich toe en bezorgde David zijn allereerste nederlaag in de Henker Dartscompetitie.

Wat brengt de Finale Night?

Op 10 juni volgt nog een reguliere speelavond. Maar op 17 juni is het zover: Finale Night. Wie pakt de Henker Bokaal van Michael over? Job lijkt op koers, maar David zal zinnen op revanche. De Adelaarshorst warmt zich al op.

Wrang slot in Soest: Veteranen verliezen laatste duel

Vrijdag 9 mei markeerde niet alleen het slotakkoord van het seizoen voor Adelaars 35+1, maar ook de allerlaatste officiële zaalvoetbalwedstrijd van alle Adelaarsteams dit jaar. Geen kampioenskoorts, geen degradatiezorgen – slechts de eer en de symboliek van plek negen stonden nog op het spel. En dat op De Engh in Soest, waar eerder dit seizoen een katachtige krachtmeting eindigde in een spectaculaire remise met heupworpen en panterreddingen (lees hier terug).

Toch stond deze ontmoeting deels in het teken van iets veel persoonlijkers. De verslaggever speelde eerder op de avond namelijk een softbalwedstrijd in Bussum tegen een team uit Soest. Het doel: een homerun slaan tegen de Knickerbockers én daarna toeslaan op het linoleum tegen de zaalvoetballers van Hees. Een ongekende sportieve dubbelklapper.

Homerun in Bussum, tegendoelpunten in Soest

Zonder enige warming-up dook de verslaggever als middenvelder het gravel op. Zijn eerste actie: een vangbal. Zijn eerste slagbeurt: een zuivere honkslag. Maar het werd nog mooier. In de tweede inning trof hij de bal vol op het carbon: een loepzuivere homerun, strak het links-midveld over het hek. De eerste helft van de missie was volbracht.

Even later werd hij opgehaald in een SUV en rechtstreeks naar sporthal De Engh gebracht. Daar bleek zowaar wél tijd voor een warming-up, en zelfs voor het oefenen van penalty’s. Die bleken achteraf helaas overbodig.

Verhaal van de wedstrijd: omschakeling, frustratie en aluminium

De wedstrijd zelf verliep tegenovergesteld aan de eerdere ontmoeting met Hees. Waar Adelaars toen heer en meester was in balbezit, waren het dit keer de stugge Soestenaren die de lakens uitdeelden in de omschakeling.

Al in de openingsminuut moest doelman Hans het aluminium tot tweemaal toe bedanken. De Naarders mochten veelvuldig combineren, maar bleven slordig op de helft van de tegenstander. De 1-0 viel uit een omschakelmoment waarbij de verslaggever werd uitgespeeld, waarna de voorzet simpel kon worden binnengelopen.

In de rust werden de puntjes op de i gezet: hoger druk zetten, meer lef. Dat leverde resultaat op. Na een foute opbouw van Hees kon Roy Vodegel de bal oppikken en met een subtiel schot via de paal de 1-1 aantekenen.

Risico’s nemen, kansen missen

Adelaars kreeg wat meer grip, maar bleef onnauwkeurig in de eindpass. Jim Tehupuring – specialist in 1-tegen-1-situaties – kwam oog in oog met de boomlange Hees-doelman, maar trof diens uitgestoken been. De verslaggever zelf kreeg bijna een tweede score op naam tegen een ploeg uit Soest die avond, maar zijn poging werd op katachtige wijze uit de kruising geplukt.

Uiteindelijk brak Hees opnieuw uit en werd met een lobje over de verslaggever heen de 2-1 binnengeschoten. De genadeklap volgde kort voor tijd, wederom vanuit de omschakeling. Een Hees-speler vierde zijn treffer alsof hij kampioen werd, shirt over zijn hoofd, armen in de lucht. Voor Adelaars was het een pijnlijk, maar passend einde aan een seizoen vol pieken en dalen.

Oproep vanuit de staf: versterking gezocht

Teammanager Bob van den Berg sprak na afloop zijn dank uit richting alle invallers die dit seizoen hun opwachting maakten. “De flexibiliteit en inzet van iedereen was bewonderenswaardig,” aldus Bob. Hij sloot af met een serieuze oproep:

“We zijn op zoek naar meer spelers die af en toe kunnen invallen bij de Adelaars Veteranen. Ben je ouder dan 35? Stuur een mailtje naar zvvadelaars@gmail.com en sluit je aan bij deze prachtige club.”

Statistieken van de verslaggever

CategorieWaarde
Softbal: Slagbeurten3
Softbal: Honkslagen2
Softbal: HR / RBI / R1 / 2 / 2
Zaalvoetbal: Schoten4
Zaalvoetbal: Op doel1
Uitslag SoftbalAdelaars – Knickerbockers Soest: 17 – 9
Uitslag ZaalvoetbalHees – Adelaars 35+1: 3 – 1

Algemene Ledenvergadering ZVV Adelaars op 8 juli

Noteer het alvast in je agenda: op dinsdag 8 juli 2025 om 19:00 uur organiseren wij onze jaarlijkse Algemene Ledenvergadering (ALV). Deze keer iets later dan gebruikelijk, maar daar is een goede reden voor: onze penningmeester presenteert dan de definitieve cijfers van het seizoen.

Aansluitend is er nog een sportieve afsluiting van het seizoen: vanaf ongeveer 20:00 uur kunnen alle leden zich melden in de sporthal voor de laatste training van seizoen 24/25. Een mooie gelegenheid om samen het seizoen sportief af te sluiten!

De agenda van de ALV zal tegen eind juni te vinden zijn op onze website: www.zvvadelaars.nl.

We hopen op een grote opkomst en rekenen op jullie betrokkenheid!

Sportieve groet,
Het Bestuur van ZVV Adelaars

Adelaars Darts: David kampioen: vijfde finale, vijfde zege

30 april vorig jaar stond David voor het laatst solo op het hoogste podium. In de tussentijd won hij nog wel een dubbelavond met Ted, maar een individuele overwinning liet bijna een jaar op zich wachten. Zijn entourage moest geduld hebben. Als een kameleon paste hij zich deze avond perfect aan: zodra het niveau steeg, steeg hij moeiteloos mee. Op precies de juiste momenten sloeg hij toe.

De linkshandige finalisten pronken met hun bokaal

Drie comebacks, één afmelding en een dolenthousiast publiek

Michiel, Henk en Danny maakten hun rentree in de Adelaarshorst. Vincent moest helaas verstek laten gaan wegens darteritus. De altijd trendy darter Ted is nog steeds te druk voor deelname aan de competitie. Zijn fans waren massaal op komen dagen, maar werden door hun idool teleurgesteld. De Adelaars Darts Federation (ADF) bood daarom uit coulance korting aan voor het volgende evenement.

Dr. Goal neemt de last van de Adelaars-wereld op zich

Opvallend was ook de fanclub van Dr. Goal. Onder luid gezang, aangevoerd door Marcel van der Haar, werd de bonkige loodgieter onthaald. Een dag eerder had Henk nog de parkeerbeugel bij de Makro krom gereden toen hij samen met de voorzitter de Alfa-voorraad aanvulde. De mentale vorm zat goed: al bij het ingooien bleek hij messcherp. In zijn poule – met René, Berend, Thomas en Danny – werd hij knap tweede. René was het meest constant in Poule B en plaatste zich met vier zeges voor de halve finale.

Poule-indelingen: favorieten en verrassingen

Poule A werd gedomineerd door David. Björn en Kurt boden wat tegenstand, maar werden eenvoudig opzijgezet door de ervaren linkspoot. Job, de winnaar van de laatste twee dartsavonden, werd pas na een spannende partij verslagen. Hij plaatste zich als tweede voor de herkansingsronde.

In Poule C was het raak voor Michael Liefhebber. Als een menselijke sloopkogel won hij al zijn partijen. De kruimels waren voor Rafaël, Henk Koopmanschap en Michiel. Rafaël raapte de meeste kruimels op en wist zich net aan te sluiten bij de herkansers.

Herkansing: Job, Rafaël en Dr. Goal strijden om laatste plek

In de herkansingsronde stonden drie spelers tegelijk aan het bord: dubbel in, dubbel out. Wie het eerst uitgooit, gaat door. Rafaël was als eerste ‘open’. Job en de bonkige loodgieter probeerden te volgen. Het Kanon (Rafaël) stond al snel onder de 100, maar vergat vanaf 94 te rekenen, waardoor hij op 34 bleef hangen. Precies op dat moment gooide Job zijn openingsdubbel. De spanning werd Dr. Goal te veel – zijn pijlen vlogen alle kanten op, behalve richting het bord.

Rafaël zag Job naderen en ‘De Giraffe’ kreeg zelfs matchpijlen om de halve finale te halen. Maar vandaag zagen we: ook Job is mens, en ook hij mist weleens op beslissende momenten. Rafaël gooide zijn dubbel 4 nagenoeg door het bord heen – midden in de roos. Hij werd de vierde halve finalist.

Halve finales: razendsnel niveau en stalen zenuwen

De eerste halve finale was er één op hoog niveau én in hoog tempo. Scheidsrechter Danny had amper tijd om scores in te vullen. Na vier legs stond het 2-2 en moest een beslissende vijfde leg worden gespeeld. Voordat Michael met zijn ogen kon knipperen, had Rafaël zijn pijl al in de winnende dubbel gegooid. Voor de vierde keer stond hij in de finale van de Adelaars Darts-competitie.

René liet wederom zien dat zijn niveau week na week stijgt. Maar tegen David, die scherp was op de dubbels, bleek het net niet genoeg. René kwam terug tot 1-2 en kreeg zelfs kansen op de gelijkmaker. Die werden echter niet benut. David, met ijzige precisie, gooide via dubbel 10 de finale binnen.

Finale: David onverslaanbaar in eindstrijd

Een finale tussen twee linkspoten: David en Rafaël. Beide spelers zijn al sinds het eerste moment actief in de competitie. David nam al snel afstand, mede omdat de openingsdubbel bij Rafaël niet liep. Het leek een simpele 3-0 overwinning te worden, maar toen kwam het Steenbakkers-gen boven bij Rafaël. Met niets te verliezen vocht hij zich terug tot 2-2.

Een zenuwslopende laatste leg volgde. Maar David bewees opnieuw dat finales hem op het lijf geschreven zijn. Hij speelde al vier finales in deze competitie en won ze allemaal – en herhaalde dat kunstje nu voor de vijfde keer. De linkspoot en levende legende van het vlaggenschip sloeg opnieuw toe.

Vooruitblik: volgende dartsavond op 13 mei

Het was weer een prachtige, gezellige avond in de Adelaarshorst. De volgende dartsavond staat gepland op 13 mei. Let op: de fanzone van Ted Vaassen is al uitverkocht. Hopelijk komen ze dit keer niet voor niets!

Adelaars 1 verspeelt zege in slotseconde: gelijk tegen Weesp

Vrijdagavond in Naarden. De Lunet is het decor van de laatste speelronde in de Hoofdklasse B. Tegenstander: FC Weesp. Die arriveert met vertraging – de shirts lagen nog ergens tussen een sporttas en de vergetelheid. De wedstrijd begint ruim 20 minuten later dan gepland. Er was derhalve genoeg tijd om de langverwachte teamfoto te schieten. Adelaars ging het linoleum op met de bekende namen. De jonge Sem Portenge ontbreekt vanwege een testwedstrijd in Litouwen.

Adelaars 1-aanvoerder Ferry de Bruijn verzorgde het artistieke hoogtepunt van de avond.

Danny Benning, normaal een stuwende kracht in het spel van de Adelaars, oogt opvallend ingetogen. Na afloop geeft hij toe dat het uitgestelde begin het gif uit zijn spel heeft gehaald. “De angel was eruit,” verzucht hij. En dat was te zien: wel een goal, maar zelden de gekende felheid.

Weesp opent de score rond de zesde minuut: 0-1. Een strak schot in de verre hoek, buiten bereik van Emile. Adelaars herpakt zich. Kort daarop maakt Danny de 1-1, na een slimme actie van David. De wedstrijd golft op en neer, maar de ruststand blijft 1-1. Wel is er een omstreden moment: een langzaam kruipende bal van Weesp lijkt over de lijn te gaan, maar de gemoedelijk leidende scheidsrechter Reuvekamp ziet het niet.

David van der Horst ziet zijn doelpunt gekeerd door de sterk keepende Rick van Dekken van FC Weesp.

Adelaars vliegt even, en crasht dan hard

Na rust komt Adelaars fel uit de kleedkamer. David zet de 2-1 op het bord, met dank aan Garrett Jones. Weesp bijt zich terug en maakt de 2-2. Dan volgt een allesbeslissende fase. David verruilt zijn veldshirt voor een keepersshirt – een typisch futsalmoment. Wat dan volgt is pure schoonheid.

David van der Horst stuurt een plofbal de bovenhoek in: 2-1

Ferry sluipt als een dief in de nacht richting tweede paal. Iedereen kijkt naar de bal, niemand naar hem. En precies daar, op het juiste moment, tikt hij de 3-2 binnen met een magistraal hakje. Een subtiele vonk in de chaos. Het is zo’n doelpunt dat in je geheugen blijft plakken – alsof hij de tijd even stilzette. Even later vergroot Rayvano met een fraai schot de marge naar 4-2. De Lunet jubelt.

Ortega’s laatste krul en de hilariteit die volgde

Wat niemand had verwacht, gebeurt alsnog. In de chaos van de slotfase maakt Weesp snel de aansluitingstreffer: 4-3. En dan, precies in de laatste seconde, slaat het noodlot toe. Lyzairo Ortega, voormalig Adelaar, schuift de 4-4 binnen. Hij juicht niet eens. De Adelaars lachen en mopperen tegelijk. “Natuurlijk hij,” klinkt het langs de kant. Een dramatische én hilarische slotakte.

 Lyzairo Ortega scoort de 4-4 in de slotseconde
Lyzairo Ortega scoort de 4-4 in de slotseconde

Results

Team1st Half2nd HalfGoals
Adelaars 1134
FC Weesp314

Negen keer gelijk: net geen record

Het is de negende keer dit seizoen dat Adelaars gelijk speelt. Daarmee blijft de ploeg nét onder het clubrecord uit 1984-85 (tien remises), maar pakt het wel de zilveren plek in de geschiedenisboeken. Een seizoen waarin winnen vaak binnen handbereik lag, maar ook vaak glipte in de laatste minuut – of seconde.

Van Alfaman tot airfryer: een waardig afscheid van 2024-25

Irving Liesdek onderweg naar zijn kroning als Alfa-man van het jaar. De Weesper selectie kijkt toe.

Na afloop is de stemming gemoedelijk. Ferry wordt verkozen tot Player of the Match, David levert drie assists én keepersminuten. En Irving Liesdek wordt feestelijk gekroond tot Alfaman van het Jaar – een onderscheiding voor zijn consistentie, flair en de meeste doelpunten (20).

Irving Liesdek accepteert zijn welverdiende krat Limburgs gerstenat uit handen van de penningmeester en voorzitter.

In het clubhuis serveert spitsentrainer Henk Gooijer met onwennige precisie luchtgefrituurd bruin fruit. Limburgs bier vloeit, lachen doet men om alles. Zelfs om Ortega.

Skyboxvisioenen en clubkasgeluiden

Tussen de happen door laat de voorzitter van zich horen. Hij voorspelt dat op de plek van De Lunet een multifunctionele sporthal komt, inclusief skybox. Niet voor sponsors of wijnproeverijen, maar voor Adelaars. Voor tactische discussies boven bitterballen. Een plek waar men kan eten én evalueren.

Adelaars 1

Garrett Jones Veldspeler
Danny Benning Veldspeler
Emile van Delft Keeper
Irving Liesdek Veldspeler
Rayvano Eduarda Veldspeler
David van der Horst Veldspeler
Ferry de Bruijn Veldspeler

FC Weesp

Richard en Jimi redden punt in knotsgek seizoensslot

Adelaars 2 in 2024. Staand: Ruben Gooijer, Jimi van Beek, Rick Postmus, Mitchel Groeneweg, Rutger Gooijer. Zittend: Simon Gooijer, Richard Gooijer, Mathijs Urbanus
Adelaars 2 in 2024. Staand: Ruben Gooijer, Jimi van Beek, Rick Postmus, Mitchel Groeneweg, Rutger Gooijer. Zittend: Simon Gooijer, Richard Gooijer, Mathijs Urbanus

In de Sporthallen Zuid, op veld 3 van het altijd rumoerige Amsterdam-Zuid, speelde Adelaars 2 woensdagavond zijn laatste wedstrijd van het seizoen. Tegenstander Golden Stars FC 4, middenmoter met scorend vermogen, begon furieus. Adelaars, dat dit seizoen vaker op achterstand stond dan hen lief was, had even nodig om in het duel te komen. De eerste helft werd op details verloren, maar in de tweede helft verscheen er plots een ontketend Adelaars op het veld, met twee hoofdrollen voor de motor: Richard en zijn kompaan Jimi.

Achterstand na achterstand, maar veerkracht bleef

De avond begon met een mokerslag. Binnen tien minuten keek Adelaars tegen een 2-0 achterstand aan. Pas bij 2-1 (Richard na goed werk van Jimi) kwamen de Gooise mannen voor het eerst op het scorebord. Toch bleven de tegengoals vallen, en na een 6-4 tussenstand leek het duel beslist.

Maar dan gebeurde wat dit team typeert: vechtlust, geloof en collectief karakter. Richard scoorde met steun van Jimi én Ruben, Jimi vond het net op aangeven van Richard, en in de absolute slotfase leek Adelaars zelfs te gaan winnen toen Jimi de 7-8 binnentikte. Helaas, in de laatste minuut viel de 8-8 alsnog. Maar dat deed niets af aan het gevoel: een verdiend punt als bekroning op een seizoen waarin alles zat.

Eindstand Adelaars 2

# Team G W GL V P + PM
1ASC De Volewijckers 117142144129640
2TOB Rksv 317114237118570
3Zeeburgia avv 117112435130780
4Volendam (rkav) 4178362783600
5Golden Stars FC 417728231211190
6Counters (The) 2176472257640
7Adelaars zvv 21862102069860
8ZVV Dynamo Lelystad 21754819731070
9Elbalta 117511116691130
10VNS United 41810173551560

De seizoensbalans: veel geleerd, soms verloren, zelden kansloos

Adelaars 2 eindigde op de zevende plek in de 1e klasse C, met 6 overwinningen, 2 gelijke spelen en 10 nederlagen. Een doelsaldo van 69 voor en 86 tegen vertelt het verhaal van een seizoen met defensieve kwetsbaarheid, maar ook aanvallende flair.

Na een sterke seizoensstart (met zeges op onder meer Zeeburgia en Volendam) gleed het team langzaam af. Een reeks nederlagen in maart tegen Elbalta, Zeeburgia en The Counters zorgde voor een dip. Toch eindigde het seizoen met het gevoel van vooruitgang: een eindsprint waarin de teamgeest en aanvalskracht steeds vaker tot hun recht kwamen.

Vooruitblik op 2025/2026: bouwen aan een nieuwe identiteit

Het seizoen mag dan voorbij zijn, in de kleedkamer wordt alweer gesproken over volgend jaar. Coach Mitchel hintte al op een iets bredere selectie, met mogelijk twee versterkingen. Ook wil men gaan trainen op spelhervattingen, het managen van voorsprongen en het neutraliseren van counters.

Adelaars 2 blijft de schaduw selectie van de club, maar met meer ervaring aan boord kan het ook gaan meedoen om de top 5. De kern blijft intact, met sterkhouders als Rutger, Rick, Ruben, Richard, en Jimi. Met de juiste aanpassingen – zowel tactisch als mentaal – ligt een hoger eindklassement binnen handbereik.

Vergaarbakken Verslag: Laatste loodjes voor 3, 5, 6 en 7

Na Adelaars 4 en de veteranen is het nu de beurt aan 3, 5, 6 en 7. De slotfase van het seizoen nadert – en de adrenaline stroomt.

Adelaars 7-captain Michael Rekers op zoek naar een opening tegen Hees. Foto gemaakt door: Михаил Кипа (via Google)

Adelaars 3: Krampachtig seizoen eindigt met laatste kans op eerherstel

Adelaars 3 verloor nipt met 5-6 van DESTO in een wedstrijd vol vuur en frustratie. De ploeg liet weer zien dat het kan scoren, maar defensieve gaten bleven pijnlijk zichtbaar. Met 92 tegendoelpunten staat het team op een teleurstellende achtste plek, al had er meer ingezeten – zeker gezien de spectaculaire 9-9 tegen Harmelen en de winst op Al-Andalus. Volgende week wacht de laatste kans op eerherstel, uit bij nummer 3 Exstudiantes Utrecht. Lukt het Adelaars 3 om het seizoen met opgeheven hoofd af te sluiten?

Adelaars 5: Dramareeks krijgt vervolg – tijd voor slotreactie

Adelaars 5 kreeg vrijdag een nieuwe tik: 6-1 verlies bij Amersfoortse Boys 6. Daarmee is de ploeg afgezakt naar plek 8, na een reeks van vijf nederlagen op rij. De defensie kraakt – met 82 tegendoelpunten – terwijl het spelbeeld vaak in fases niet slecht is. De kansen lagen dit seizoen vooral in de duels tegen concurrenten als Laren 99 en Palm, waar kleine momenten het verschil maakten. Woensdag volgt de seizoensafsluiter in eigen huis tegen nummer 10: Amersfoortse Boys 12. Tijd voor revanche en een waardig slot.

Adelaars 6: Stuntzege op Eemnes geeft vertrouwen voor seizoensfinale

Met een 3-4 overwinning op Eemnes heeft Adelaars 6 weer kleur op de wangen. De ploeg toonde veerkracht na de zeperd tegen Laren 99 (2-7) en liet zien dat het nog leeft. In de middenmoot is plek 7 nu stevig in handen, maar Palm 2 – de nummer 4 – komt nog op bezoek in de seizoensfinale. In Naarden wordt vrijdag duidelijk wie het seizoen met opgeheven hoofd afsluit. Adelaars 6 heeft de vorm én het thuisvoordeel. Tijd om te vlammen in de Lunet.

Adelaars 7: Doelpuntenspektakel eindigt in bittere nasmaak

Adelaars 7 speelde woensdag een bizarre wedstrijd tegen Hees 2 die eindigde in een zeldzame 9-9. Captain Michael Rekers was duidelijk: “Heel slecht gespeeld met z’n allen, verdedigend zwak.” De gelijkmaker viel dan ook in de laatste 30 seconden – een zure nasmaak na een wedstrijd vol goals. De Adelaars staan nu zevende, met 114 doelpunten voor en 111 tegen: vuurwerk gegarandeerd. Vrijdag wacht nog één duel: uit bij nummer 3 De Storm’22. Een zware kluif, maar ook dé kans om het seizoen waardig af te sluiten… en misschien een revanche te boeken op zichzelf.

Henk regisseert zege Vlaggenschip in knotsgekke comeback

Wondercoach Henk Gooijer blijft bescheiden: “Hier sta ik in mijn kracht”

De Adelaar stijgt op wanneer coach Henk de lijnen uitzet. Dat blijkt maar weer in de thriller tegen Veensche Boys. Terwijl hoofdtrainer Kurt een gastcollege geeft in Athene – wellicht over pressing met souvlaki in de hand – staat interim-trainer Henk langs de lijn in Nijkerk. De balans? Weer drie punten. En een schaal bitterballen.

Slappe start in Nijkerkerveen

Waar Adelaars de afgelopen weken als een stormram van start ging, was het ditmaal alsof de veren nat waren. Veensche Boys profiteerde optimaal en stond binnen no-time met 2-0 voor. De Huizer Antilopen oogden meer als tamme duiven.

Technisch hart grijpt in: pressie loont

Het technisch hart – altijd in staat tot een tactical masterstroke – besloot dat er iets moest gebeuren. De druk ging omhoog. Garrett Jones, de Huizer Antiloop met souplesse, vond op aangeven van Ferry de Bruijn de aansluitingstreffer. Kort daarna was het Ferry zelf die scoorde na een afgemeten voorzet van Rayvano. 2-2. Alles weer open.

Danny spaart pezen en poten

Normaal gesproken staan zijn punters garant voor paniek in de vijandelijke defensie, maar deze avond hield Danny Benning het rustig. Hij voelde iets in zijn been en had het hoofd bij de halve marathon van Huizen. “Ik weet dat het mij niet in dank wordt afgenomen,” gaf hij na afloop toe, “maar ik maak het goed na het seizoen. Met mijn Turkse kookkunsten.”

Een tweede helft vol wendingen

De ruststand bood hoop, maar Adelaars kwam opnieuw makjes het veld op. Binnen vijf minuten stond het 4-2. Het uitpubliek – onder wie enkele Gooise Meren-iconen – schudde meewarig het hoofd. Maar dan: de explosie. Rayvano, dartelend langs verdedigers als een Adelaar boven het Naardermeer, maakte 4-3. Kort daarna was het weer Ferry die bij de tweede paal opdook. 4-4.

Kluts, klots en klaterend bier

Het werd nog mooier: na een scrimmage en via een assist van Rayvano tikte Garrett de 4-5 binnen. Een groep meegereisde fans gooide uit euforie wat Alfa-blikjes het veld op. De scheidsrechter keek streng, maar liet doorspelen. Ook hij begreep: met Limburgs goud vloek je niet.

Sensationele slotminuten

Toen de Veensche Boys in de 47e minuut alsnog op 5-5 kwamen, leek het pleit beslecht. Maar Adelaars wisselde strategisch: Emile van Delft werd kort gewisseld voor een meespelende keeper: Irving Liesdek. De druk werd opgevoerd als bij een dweilorkest met ADHD. In de 49e minuut viel hij dan: de winnende. Garrett knalde raak na een aanval met zoveel tikjes dat zelfs Ajax 1995 er stil van werd.

Coach Henk stormde het veld op van blijdschap. De scheids gaf hem een vermaning. Henk haalde zijn schouders op.

Results

Team1st Half2nd HalfGoals
Veensche Boys325
Adelaars 1246

Op naar de Adelaarshorst

De busrit naar Naarden werd een feestelijke. Coach Henk trakteerde op bitterballen. Irving miste het feest: hij fietste liever terug. “Benen moeten losblijven,” verklaarde hij droog. Volgende week wacht de laatste krachtmeting van het seizoen: thuis tegen FC Weesp. Dan weten we ook wie zich de Alfa-man van het seizoen mag noemen.

Veensche Boys

Adelaars 1

Sem Portenge Veldspeler
Danny Benning Veldspeler
Emile van Delft Keeper
Irving Liesdek Veldspeler
Rayvano Eduarda Veldspeler
Ferry de Bruijn Veldspeler
Garrett Jones Veldspeler

Adelaars 4 verlengt winning streak door Lichtvoetige Laurens

Gegenereerd beeld van hoe Laurens Tallart Fabré op zoek zou zijn geweest naar een opening. Via ChatGPT.

Woensdagavond in Hilversum. De Lieberg op veld 1, om precies te zijn. Een plek waar normaal gesproken slechts het zachte getik van een tennisbal weerklinkt. Maar op deze avond was het de echo van een ander geluid: het doffe geluid van futsal op linoleum. Palm ontving Adelaars 4, een team uit Gooise Meren dat recent een opvallende reeks heeft neergezet in de 4e klasse 08. Een team ook dat, zoals bekend, voornamelijk bestaat uit actieve tennissers.

Dat was in de openingsfase niet direct te zien. Adelaars 4 begon zwak. Verdwaald tussen linies en zonder de bekende rust aan de bal ging het al snel mis. Palm profiteerde met twee snelle goals. De 2-0 tussenstand voelde als een vroege break op eigen service. Alleen Laurens Tallart Fabré gaf niet op. Hij stond achterin, maar trok zich weinig aan van posities. De aanvoerder speelde alsof hij een enkeltoernooi in Soest-Zuid op zijn naam wilde schrijven. Hij was overal.

Joris twee keer op het juiste moment op de juiste plek

Nog voor rust rechtte Adelaars 4 de rug. Eerst was er een goal van Joris, fraai voorbereid door Laurens. Even later stond Joris opnieuw goed vrij. Dit keer kwam de assist van Willem Boog, ook wel bekend als “Boogie” onder de vaste aanhang. Beide keren hoefde Joris slechts zijn voet tegen de bal te zetten. Het werd 2-2. De Adelaars kwamen terug in de wedstrijd.

Laurens neemt het heft in handen

Na de pauze was het de grote Laurens-show. Hij scoorde tweemaal: één keer solo, één keer op aangeven van Boogie. Ondertussen bleef doelman Rick Tania, voormalig tennisser met internationale ervaring, kalm onder druk. Zijn positionering was voorbeeldig, zijn voetenwerk nog altijd van ATP-niveau.

Palm wist tussendoor nog een aansluitingstreffer te maken, maar Bas besliste het duel met de 4-6. Zijn poging vloog dit keer niet over het vangnet, maar viel binnen de lijnen. Rick Tania grapte na afloop:

“Van de 25 schoten vandaag was er ééntje raak, en dat was net genoeg.”

Verdiende overwinning en positieve lijn

Coach Tomas hield het kort tijdens de nabespreking. De meegereisde supporters Roy en Sarah knikten tevreden. Het collectief had gewonnen, gedragen door een uitblinkende aanvoerder. Met deze overwinning komt Adelaars 4 op 6 zeges in 22 wedstrijden en lijkt het team eindelijk zijn vorm te vinden. Beter laat dan nooit.

Volgende halte: Laren 99 sv 2

De volgende wedstrijd is op woensdag 9 april tegen Laren 99 sv 2. Een tegenstander van een ander kaliber: derde op de ranglijst, fysiek sterk en lastig te bespelen. Adelaars 4 moet in De Lunet in Naarden opnieuw boven zichzelf uitstijgen. Als Laurens zijn vorm vasthoudt en het team vanaf de start scherp is, kan er opnieuw verrast worden.

Rutgers Remontada: Adelaars Veteranen winnen weer

Een uur voor aanvang van de wedstrijd, ergens op de ring rond Amsterdam:

“Mannen, ik zit in nogal een file rondom A’dam: ik weet niet of ik het ga redden en zo ja hoe laat…”

De afzender? Rutger Arendshorst. De bestemming? Hercules veld 1 in Utrecht. De missie? Overleven. Want Adelaars 35+1 stond op de rand van de afgrond in de eerste klasse 6. En alsof het zo moest zijn, begon de avond chaotisch.

Geen warming-up. Geen ademruimte. Wel een tegenstander die er wél klaar voor was. Binnen een paar minuten stond het 3-0 voor Hercules. En niemand bij Adelaars die er iets tegenin kon brengen. Terecht, helaas.

Vodegel en de vlam die ontstak

Maar zoals vaker in het leven, en altijd in de zaal, veranderde alles toen Roy Vodegel het zat was. Zijn schoudertjes rechtten zich, zijn sokken zaten goed, en met een portie doorzettingsvermogen waar menig marathonloper nog iets van kan leren, maakte hij de 3-1.

Adelaars rook dat er iets te halen viel. Er kwam druk op de bal, er kwamen duels, er kwamen vuile meters. De futsallucht was broeierig, maar Adelaars bleek verrassend goed bestand tegen de muffe hal. Misschien omdat ze het al gewend zijn van De Lunet. Of gewoon omdat ze wilden winnen.

Rutger klimt uit de file en in de wedstrijd

De man die nog maar een uur eerder in zijn auto vloekte bij de Coentunnel, groeide uit tot het middelpunt van de tweede helft. Rutger Arendshorst – heeft ooit een Adelaar een meer passende naam gehad? – strooide met listige acties, trok ruimtes open, en bracht de 3-2 op het bord.

Niet veel later deed René Peters wat René Peters doet: op het juiste moment opduiken en de gelijkmaker erin rammen. 3-3. Jim Tehupuring, met zijn karakteristieke bezieling, zette het volume omhoog. En waar Jim roept, daar volgt de roedel.

De punter van de verlossing

En toen… De bal, een beetje verloren, belandde op de driedriepuntslijn bij Rutger. Hij keek, hij dacht, en besloot te kruipen. Letterlijk. Richting het doel van Hercules. Alsof hij een NBA-speler was met een fabelachtig balgevoel en een belachelijk goed overzicht. Een stiftje? Nee. Een punter. In de verre hoek. 3-4. Voor het eerst op voorsprong.

Maar Hercules gaf zich niet gewonnen. De thuisploeg drong aan, met alle spiervezels die ze nog over hadden. Ze kwamen terug tot 4-4, maar Adelaars weigerde de controle te verliezen. En vier minuten voor tijd viel het kwartje definitief onze kant op. Een moment van rust, een pass, een afmaker. 4-5. Niemand weet precies hoe of wie. Maar het stond op het bord.

“Vrouw en kinderen eerst”

In de slotminuten was het overleven. Letterlijk. Jim Tehupuring, die met zijn tomeloze energie elk risico in de kiem weet te smoren, vatte het als volgt samen:

“Het was op dat moment vrouw en kinderen eerst.”

Een legendarische quote, uit de mond van een legendarisch figuur. En Adelaars hield stand. Met man en macht. Met liefde voor de club. Met zweet. Soms met scheldwoorden (zachtjes gefluisterd). En met een eindstand die geschiedenis schreef.

Vier wedstrijden ongeslagen: Veteranen in vorm?

Deze 4-5 overwinning is niet zomaar een opleving. Het is de kroon op een reeks van vier ongeslagen wedstrijden die begon op 14 maart tegen Hees (1-1), gevolgd door een overwinning bij Zwaluwen Utrecht ’11 35+1 (2-4), en een 4-4 gelijkspel tegen titelkandidaat De Kroon op 26 maart.

De vormcurve stijgt. Niet met zevenmijlslaarzen, maar gestaag. En met die lijn omhoog heeft Adelaars zich definitief veilig gespeeld. Volgend seizoen? Gewoon weer in de eerste klasse.

Statistieken

WedstrijdHercules 35+3 – Adelaars ZVV 35+1
Uitslag4 – 5
DatumDinsdag 1 april 2025
LocatieHercules
ScheidsrechterH. Hendriks
DoelpuntenmakersVodegel (1), Arendshorst (3), Peters (1),
Player of the MatchHans Otten