In het donkere Aetsveld eindigde de wedstrijd tegen FC Weesp in een gelijkspel, alweer de vijfde van dit seizoen. In voorgaande ontmoetingen met de Vestingburen wonnen de Adelaars eenmaal, speelden tweemaal gelijk, en verloren één keer. Dit keer bleek opnieuw hoe aan elkaar gewaagd beide ploegen zijn.

Adelaars mist Danny, maar start sterk

Helaas moest onze pitbull Danny vlak voor de wedstrijd afzeggen. Zijn zoontje Finn was afgelopen weekend flink ziek geworden en had de zorg van zijn vader nodig. Zo reisden de Adelaars met zeven man richting Weesp.

Met een duidelijke afspraak om deze keer niet op achterstand te komen, begon het team scherp. Het vlaggenschip slaagde in deze missie: Irving opende schitterend de score na een assist van Vano, en even later verdubbelde Richard de voorsprong op aangeven van David.

Weesp zet aan en komt terug

Met een 0-2 voorsprong leek er geen vuiltje aan de lucht, maar tien minuten voor rust begon Weesp het tempo op te voeren. De Adelaars hadden moeite om dit bij te benen, en de thuisploeg scoorde de verdiende aansluitingstreffer.

Na rust hield Weesp de druk hoog. Dankzij hun drie wissels konden de Vestingburen met meer energie spelen, iets wat Adelaars ontbeerde. Keeper Emile liet na afloop weten: ‘Sommige mogen wel gaan werken aan hun fitheid.’ Hoewel Adelaars via Richard een grote kans kreeg op 1-3, wist Weesp uiteindelijk de gelijkmaker te maken.

Spannende slotfase zonder winnaar

In de slotfase kreeg het vlaggenschip weer wat meer controle. Irving had een megakans om de 2-3 te maken, maar kwam niet goed uit met zijn passen. Richard schoot even later nog hard in het zijnet. Er werd even overwogen om met een vliegende keeper te spelen, maar uiteindelijk leek het gelijkspel door beide ploegen geaccepteerd.

Na vijftig minuten floot arbiter Liesdek voor het einde van deze sportieve wedstrijd. Het gelijkspel was een uitslag waar beide ploegen mee konden leven.

Adelaars sluit eerste seizoenshelft af

Met het afhaken van BZC sluit Adelaars de eerste seizoenshelft af met drie overwinningen, vijf gelijke spelen, en twee nederlagen. Op 4 januari komt het vlaggenschip weer in actie tijdens het Vergaarbakkentoernooi. De volgende competitiewedstrijd staat gepland voor 17 januari in Amsterdam tegen Real Sranang.

Stand Hoofdklasse B

Adelaars-teams beleven wederom een pittige week. Verliespartijen domineren, maar er is hoop op betere resultaten. Blessure bij Adelaars 7 zorgt voor zorgen.

Adelaars 3 mist Reessink in verlies tegen DESTO

Op vrijdagavond stond Adelaars 3 in Utrecht tegenover DESTO 1. Zonder hun sterspeler Timo Reessink, die normaal de ruggengraat van het team vormt, hadden de reserve reserves het zwaar. Onder leiding van voormalig veldprof Reinder Hendriks op de bank wisten de Adelaars niet te winnen en verloren met 8-5.

Toch was er een lichtpuntje: Joost Vonk werd gekozen tot Player of the Match vanwege zijn vechtlust en spelinzicht. Met deze nederlaag zakt Adelaars 3 naar de zesde plaats in de Eerste Klasse D, terwijl DESTO nu over hen heen klimt op de ranglijst.

Adelaars 4 verliest nipt van Palm 2

Adelaars 4 moest afgelopen vrijdag thuis in de Lunet aantreden tegen Palm 2. Het werd een spannende wedstrijd, maar de Adelaars trokken uiteindelijk aan het kortste eind met een 4-5 nederlaag. Ondanks de inzet blijft het vierde team op de laatste plaats in de Vierde Klasse 08 staan.

Maandag 9 december wacht een nieuwe kans in het Huis van Eemnes. Daar nemen ze het op tegen Laren 99 2, weer een kans om eindelijk punten te pakken.

Adelaars 6 toont veerkracht tegen Eemnes 6

Het urban team van Adelaars 6 speelde afgelopen vrijdag tegen Eemnes 6 in een spannende wedstrijd. Beide teams hielden elkaar in evenwicht, wat resulteerde in een 3-3 gelijkspel. Ondanks het gelijke spel blijft Adelaars 6 op de negende plaats in de Vierde Klasse 08 staan.

De volgende uitdaging wacht in Hilversum, waar ze uit spelen tegen Palm 2 in de Lieberg. Met een sterke voorbereiding hopen de Adelaars op een broodnodige overwinning.

Adelaars 7 vreest lange afwezigheid Keeper Ricardo

Tijdens een trainingsavond deze week kreeg Adelaars 7 een flinke tegenslag te verwerken. Keeper Ricardo liep een nare knieblessure op en het lijkt erop dat hij lange tijd uit de roulatie zal zijn. Voor teamleider Michael Reekers betekent dit dat hij creatief moet omgaan met de mogelijkheden in zijn selectie.

Afgelopen woensdag 27 november speelde het sales team een moeizame wedstrijd tegen laagvlieger Hees 2 in Soest. Het duel eindigde in een 2-2 gelijkspel. Adelaars 7 zal zich moeten herpakken en nieuwe strategieën moeten bedenken om competitief te blijven in de Vijfde Klasse 10.

Sommige wedstrijden zijn meer dan een strijd om punten. Ze zijn een echo van het verleden, een moment waarop verhalen van vroeger het heden binnensluipen en een zaal veranderen in een arena van nostalgie en betekenis. Op een doordeweekse novemberavond in 2024 speelde Adelaars Veteranen 1 tegen Hercules 3. Niet zomaar een wedstrijd, maar een ontmoeting die terugging naar de wortels van 1973.

Twee takken, één stam

De Adelaars, ooit opgericht in de Utrechtse sportzalen, waren in hun begintijd een club van ambitie. Twee teams betraden de KNVB-competitie. Maar zoals bij elke geschiedenis waarin idealen botsen met realiteit, splitste de club zich. In 1980 vertrok Adelaars 1 naar ’t Gooi, terwijl Adelaars 2 achterbleef in Utrecht en verderging als De Rooie Lijn. Diezelfde Rooie Lijn werd later Hercules 3, het team dat nu, meer dan veertig jaar later, oog in oog stond met de nazaten van Adelaars 1. Het was meer dan een wedstrijd; het was een reünie met de tand des tijds als scheidsrechter.

Een strijd van tijden

De avond begon onschuldig. De zaal rook naar linoleum en verwachting, zoals het alleen kan in een kale sporthal vol herinneringen. Adelaars opende zoals vanouds: furieus en trefzeker. Twee vroege doelpunten zetten de toon, alsof ze wilden zeggen: “Dit is ons terrein, ons verleden.” Maar Hercules, met hun roots stevig in de Utrechtse zaalvoetbaltraditie, liet zich niet wegzetten. Nick en Marko combineerden met het soort intuïtieve samenwerking dat alleen ontstaat uit jaren samen spelen. Binnen een mum van tijd was de stand gelijk: 2-2.

Statistieken Gerrit Brouwer

De wedstrijd veranderde in een draaikolk van emoties. Adelaars trok de stand naar 4-3 bij rust, maar Hercules, gedragen door een mengeling van trots en koppigheid, rechtte de rug in de tweede helft. Toch leek het even alsof de geschiedenis Adelaars opnieuw zou belonen: een 6-3 voorsprong leek onoverbrugbaar.

Het onverwachte einde

Maar dan, in een wending die zelfs de meest doorgewinterde schrijver niet zou durven verzinnen, kwam Hercules terug. Patrick, die tot nu toe droog stond dit seizoen, scoorde alsof hij geboren was voor dit moment. Twee treffers van Nick brachten Hercules langszij, en met nog drie minuten op de klok hing de spanning als een dichte mist boven het veld. Toen, vanuit een bijna onmogelijke hoek, kwam de beslissing. Marko’s pass bereikte Edwin, die de bal langs zes Adelaars-benen het net in stuurde. De zaal ontplofte: 6-7. Hercules pakte hun eerste punten van het seizoen.

Een avond vol betekenis

Na de wedstrijd volgde een groepsfoto. Twee teams, verbonden door een gedeeld verleden en een liefde voor zaalvoetbal, stonden zij aan zij. De foto straalde meer dan alleen sportiviteit uit; het was een moment van erkenning, van begrip dat sommige wedstrijden meer zijn dan competitie. En toen de avond bijna ten einde was, kwam het nieuws dat een speler vader was geworden. Een nieuwe generatie was geboren, alsof het leven zelf het verhaal wilde voortzetten.