Vrijdag 9 mei markeerde niet alleen het slotakkoord van het seizoen voor Adelaars 35+1, maar ook de allerlaatste officiële zaalvoetbalwedstrijd van alle Adelaarsteams dit jaar. Geen kampioenskoorts, geen degradatiezorgen – slechts de eer en de symboliek van plek negen stonden nog op het spel. En dat op De Engh in Soest, waar eerder dit seizoen een katachtige krachtmeting eindigde in een spectaculaire remise met heupworpen en panterreddingen (lees hier terug).
Toch stond deze ontmoeting deels in het teken van iets veel persoonlijkers. De verslaggever speelde eerder op de avond namelijk een softbalwedstrijd in Bussum tegen een team uit Soest. Het doel: een homerun slaan tegen de Knickerbockers én daarna toeslaan op het linoleum tegen de zaalvoetballers van Hees. Een ongekende sportieve dubbelklapper.
Homerun in Bussum, tegendoelpunten in Soest
Zonder enige warming-up dook de verslaggever als middenvelder het gravel op. Zijn eerste actie: een vangbal. Zijn eerste slagbeurt: een zuivere honkslag. Maar het werd nog mooier. In de tweede inning trof hij de bal vol op het carbon: een loepzuivere homerun, strak het links-midveld over het hek. De eerste helft van de missie was volbracht.
Even later werd hij opgehaald in een SUV en rechtstreeks naar sporthal De Engh gebracht. Daar bleek zowaar wél tijd voor een warming-up, en zelfs voor het oefenen van penalty’s. Die bleken achteraf helaas overbodig.
Verhaal van de wedstrijd: omschakeling, frustratie en aluminium
De wedstrijd zelf verliep tegenovergesteld aan de eerdere ontmoeting met Hees. Waar Adelaars toen heer en meester was in balbezit, waren het dit keer de stugge Soestenaren die de lakens uitdeelden in de omschakeling.
Al in de openingsminuut moest doelman Hans het aluminium tot tweemaal toe bedanken. De Naarders mochten veelvuldig combineren, maar bleven slordig op de helft van de tegenstander. De 1-0 viel uit een omschakelmoment waarbij de verslaggever werd uitgespeeld, waarna de voorzet simpel kon worden binnengelopen.
In de rust werden de puntjes op de i gezet: hoger druk zetten, meer lef. Dat leverde resultaat op. Na een foute opbouw van Hees kon Roy Vodegel de bal oppikken en met een subtiel schot via de paal de 1-1 aantekenen.
Risico’s nemen, kansen missen
Adelaars kreeg wat meer grip, maar bleef onnauwkeurig in de eindpass. Jim Tehupuring – specialist in 1-tegen-1-situaties – kwam oog in oog met de boomlange Hees-doelman, maar trof diens uitgestoken been. De verslaggever zelf kreeg bijna een tweede score op naam tegen een ploeg uit Soest die avond, maar zijn poging werd op katachtige wijze uit de kruising geplukt.
Uiteindelijk brak Hees opnieuw uit en werd met een lobje over de verslaggever heen de 2-1 binnengeschoten. De genadeklap volgde kort voor tijd, wederom vanuit de omschakeling. Een Hees-speler vierde zijn treffer alsof hij kampioen werd, shirt over zijn hoofd, armen in de lucht. Voor Adelaars was het een pijnlijk, maar passend einde aan een seizoen vol pieken en dalen.
Oproep vanuit de staf: versterking gezocht
Teammanager Bob van den Berg sprak na afloop zijn dank uit richting alle invallers die dit seizoen hun opwachting maakten. “De flexibiliteit en inzet van iedereen was bewonderenswaardig,” aldus Bob. Hij sloot af met een serieuze oproep:
“We zijn op zoek naar meer spelers die af en toe kunnen invallen bij de Adelaars Veteranen. Ben je ouder dan 35? Stuur een mailtje naar zvvadelaars@gmail.com en sluit je aan bij deze prachtige club.”
Statistieken van de verslaggever
| Categorie | Waarde |
|---|---|
| Softbal: Slagbeurten | 3 |
| Softbal: Honkslagen | 2 |
| Softbal: HR / RBI / R | 1 / 2 / 2 |
| Zaalvoetbal: Schoten | 4 |
| Zaalvoetbal: Op doel | 1 |
| Uitslag Softbal | Adelaars – Knickerbockers Soest: 17 – 9 |
| Uitslag Zaalvoetbal | Hees – Adelaars 35+1: 3 – 1 |
