Tag: Gooise Meren

Adelaars 1 verliest van Balgoochelaars in Sporthallen Zuid

Ferry De Bruijn in actie voor ZVV Adelaars in 2024.
Man of the Match Ferry de Bruin op archiefbeeld. Het auteursrecht voor alle foto’s op zvvadelaars.nl is eigendom van ZVV Adelaars. Gebruik zonder toestemming is niet toegestaan. © ZVV Adelaars.

ZVV Adelaars 1 heeft vrijdagavond opnieuw nipt verloren. In de Sporthallen Zuid werd het 7–6 voor Zeeburgia, na een doelpuntrijke wedstrijd waarin Ferry de Bruijn vier keer scoorde. De Naardense ploeg kwam meerdere keren op voorsprong, maar kon het verschil niet vasthouden.

vs

Sterke start van het vlaggenschip

De ploeg van trainer Kurt begon scherp in Amsterdam. Ondanks de late aanvang en de lange rit vanuit Gooise Meren stond Adelaars goed georganiseerd. Na enkele minuten leverde dat al resultaat op. Sem Portenge brak door over links en bediende Danny Benning, die de bal klaarlegde voor Ferry de Bruijn: 0–1.

Lang kon Adelaars niet genieten van die voorsprong. Zeeburgia antwoordde met twee snelle treffers via individuele acties van hun technici: 2–1. De Naardense ploeg bleef echter rustig. Na een combinatie tussen Benning en De Bruijn kwam Adelaars weer langszij, 2–2.

Nog voor rust leek de wedstrijd te kantelen in Naardens voordeel. Garrett Jones tikte de 2–3 binnen na een knappe actie van Sem Portenge. Toch ging de thuisploeg met 3–3 de kleedkamer in, na een makkelijk gegeven strafschop.

Zeeburgia pakt overwicht na rust

Na de pauze kwam Zeeburgia beter uit de startblokken. De Amsterdammers maakten optimaal gebruik van hun individuele klasse en namen binnen korte tijd afstand: 6–3. De Adelaars-verdediging had moeite om de dribbelende aanvallers af te stoppen, terwijl de kansen aan de andere kant onbenut bleven.

Trainer Kurt koos in de slotfase voor een alles-of-niets-offensief. David werd ingezet als meevoetballende vijfde man, en dat werkte. Eerst maakte Ferry de 6–4 op aangeven van de linkspoot en even later volgde de 6–5 van Ferry op aangeven van Danny.

Slotfase met kansen en frustratie

Adelaars rook de gelijkmaker, maar moest verder zonder Danny, die geel kreeg na een overtreding op de middenlijn. Zeeburgia profiteerde direct en liep weer uit naar 7–5. In de slotminuut zorgde Ferry (David) met zijn vierde van de avond nog voor 7–6. De tijd bleek echter te kort voor de gelijkmaker: de scheidsrechter floot af zonder blessuretijd toe te kennen.

Results

Team1st Half2nd HalfGoals
Zeeburgia avv 1347
Adelaars 1336

Positieve lijn, maar geen punten

Ondanks de nederlaag liet Adelaars zien dat het aanvallend steeds beter draait. Met twintig doelpunten uit zes wedstrijden heeft het vlaggenschip een van de productiefste aanvallen van de competitie, maar verdedigend laat de ploeg te veel liggen.

De ploeg van Kurt blijft door dit resultaat op plek acht in de Hoofdklasse B met zes punten. De achterstand op de subtop bedraagt slechts vier punten, waardoor herstel nog altijd mogelijk is.

Adelaars 1

Volgende wedstrijd

Vrijdag 7 november reist Adelaars opnieuw af naar Amsterdam, dit keer voor het duel met Ara Cora Kingdom 2 in het Caland Sportcentrum. De Naardense ploeg hoopt daar de stijgende lijn door te trekken en de aansluiting met de middenmoot te behouden.

De avond dat voetbal iets teruggaf aan de Adelaars Veteranen

Adelaars 35+ 1 - Hertha 35+ 1, 31 oktober 2025 - uitslag 2-0
Adelaars 35+ 1 – Hertha 35+ 1, 31 oktober 2025

De avond van 31 oktober stond in het teken van schaarste. Terwijl elders kinderen met bloedneus en neptanden snoep verzamelden, worstelde Adelaars 35+1 met een ander Halloween-drama: een leegloop van de selectie. Van de zestien spelers bleken er slechts drie in staat hun lichaam naar De Lunet te verplaatsen. De rest zat thuis, ziek, geblesseerd of onvindbaar.

Wat resteerde was een samenraapsel van buurmannen, trainende leden en een paar toevallig aanwezige spelers van Adelaars 6. Een vreemdelingenlegioen dat in witte (uit) shirts het veld op stapte, om erachter te komen dat de schaarste naast personeel ook de traditionele geel zwarte thuisshirts behelsde.

Waar de chaos samenspeelde

Dat het collectief überhaupt functioneerde, mag een wonder heten. Alsof ze elkaar al jaren kenden, trokken de nieuwkomers lijnen over het veld, combineerden naar voren en hielden achterin stand. Er waren zelfs kansen. Grote kansen. Maar de bal, dat kleine ronde obstakel tussen intentie en uitvoering, dacht er anders over. Een stift over de lat, een te zachte inzet, een te korte voorzet — het was allemaal herkenbaar amateurdrama, maar met een zekere schoonheid en onuitgesproken belofte.

Halverwege de eerste helft kwam de beloning alsnog. Na een aanval uit het boekje — of beter gezegd: uit een oud schrift van de KNVB-cursus 1987 — tikte de 38-jarige Remi de 1-0 binnen. Een zeldzaam moment van efficiëntie in een wedstrijd die tot dan toe vooral van wilskracht had geleefd.

Aluminium is ook een verdediger

Na een intermezzo waarin ruimte werd gevonden voor een kort overleg over spelopvattingen en spelers management, kon ook aan de tweede helft worden begonnen. Waar Adelaars langzaam leegliep, groeide Hertha in overtuiging. De bezoekers raakten paal, lat, nog eens paal — en soms alles tegelijk. Doelman Hans Otten bewees dat ervaring niet veroudert. Met zijn gebruikelijke flair wist hij schoten te pareren met schouder, knie en pure bluf. Wanneer zelfs hij kansloos leek, bood het aluminium redding.

De minuten tikten weg, de benen werden zwaarder en het veld voelde steeds meer als een zandvlakte. Toch bleef Adelaars overeind. Alsof het universum, na weken van gemiste kansen, nipte nederlagen en ongelukkige tegengoals, besloten had dat het nu wel even genoeg was geweest.

Een wonder in de laatste tien seconden

En toen, in de laatste seconden, gebeurde het achteraf onvermijdelijke. Gastspeler Willem, ingehuurd voor één avond, zonder medische keuring of contract – schoof de 2-0 binnen. De opluchting was tastbaar en de wedstrijd meteen afgelopen.

In het clubhuis van Adelaars werd het wonder nog eens rustig ontleed. De meningen verschilden over tactiek, conditie en het aantal keren dat Hertha de paal raakte. Alsof voetbal soms even ophoudt met logisch zijn en gewoon besluit je iets terug te geven.

Goede bedoelingen, geen geluk voor Adelaars 1 tegen Real Sranang

In Amsterdam verloor Adelaars 1 vrijdagavond 3 oktober met 7–2 van Real Sranang. De cijfers lijken hard, maar zeggen niet alles. De eerste helft ging lang gelijk op. Er werd goed gevoetbald, gedisciplineerd, met het idee dat er wat te halen viel. Toch stond het bij rust 2–0, op momenten dat iedereen dacht dat het andersom was.

Een wedstrijd die kantelde zonder reden

Na de pauze veranderde het spel ongemerkt. Real Sranang kreeg wat meer ruimte, Adelaars wat minder. Het waren geen grote fouten, meer kleine verschuivingen. Een man die een stap te laat was, een pass die net niet aankwam. Het soort details waar wedstrijden in de Hoofdklasse B op verloren gaan.

Toch bleef de ploeg van Henk Gooijer rustig. Er werd gevoetbald zoals Adelaars dat altijd doet: met inzet, met overleg, en met een vleugje zelfspot. De tegenstander scoorde, nog een keer, en nog eens. Het liep op. Adelaars bleef voetballen. Ferry de Bruijn prikte beheerst de 5–1 binnen, Julian van der Lek maakte er 6–2 van. Twee goals die weinig veranderden, maar alles zeiden over de mentaliteit.

Results

TeamGoals
Real Sranang sv. 17
Adelaars zvv 12

Met opgeheven hoofd terug naar Naarden

Aan het eind klonk het fluitsignaal en was iedereen het eigenlijk eens: dit was geen slechte wedstrijd, alleen een wedstrijd die verloren ging. Er werd handen geschud, een grap gemaakt over de vloer die te glad was. Buiten regende het. In Naarden zal maandag weer worden getraind, met dezelfde ploeg, hetzelfde vertrouwen en hetzelfde idee: dat het volgende keer gewoon weer kan.

Adelaars zvv 1

Danny Benning Veldspeler
David van der Horst Veldspeler
Emile van Delft Keeper
Ferry de Bruijn Veldspeler
Garrett Jones Veldspeler
Julian van der Lek Veldspeler
August Heerschop Veldspeler

Stand Hoofdklasse B

# Team G W GL V P + PM
1UVV 255001531150
2zvv DOS’58 144001219110
3ZVC Veenendaal 24310101770
4Real Sranang sv. 153111024180
5ASC De Volewijckers 153111032270
6Ara Cora Kingdom 25212718170
7Adelaars zvv 15203614160
8Zeeburgia avv 14103314230
9Volendam (rkav) 34004011160
10zvv Amersfoortse Boys 24004015280
11FC Weesp 15005015320

Giraffe dendert door: Job klopt David in topaffiche

De dertiende mei 2025 zal de boeken ingaan als een avond vol onverwachte wendingen, gemiste kansen én pure klasse in de Adelaarshorst. Terwijl buiten de wind nog nadenderde over de vestingstad Naarden, waren binnen acht darters verwikkeld in een halve competitie die zijn weerga niet kende. Maar het was Job, bijgenaamd de Giraffe, die de spotlights stal.

Crisis? Job blijft koel

David, ongeslagen in eerdere edities van de Henker Dartscompetitie, leek ook deze avond weer met speels gemak de finale te halen. Zijn eerste wedstrijden waren degelijk en zonder franje, maar effectief. Tot Job tegenover hem stond. David stond al met 2-0 voor in de eindstrijd, net als Feyenoord afgelopen weekend, maar raakte de grip volledig kwijt. Job gooide drie legs op rij, gaf geen enkele wedstrijdpijl weg en liet zien waarom hij een favoriet is voor de Henker Bokaal.

Afwezigen en een Tunesisch trainingskamp

Niet alle vaste krachten waren aanwezig. ‘Het Kanon’ week uit naar Texel, Thomas worstelde met hondenperikelen, Danny was geestelijk nog op zondag blijven hangen en Björn verkoos een avondje vaderschap. De grote afwezige: de mysterieuze trendy darter. Zijn afwezigheid begint op te vallen. Is hij geblesseerd? Overtraind? Of spaart hij zich voor de grande finale? De geruchtenmolen draait op volle toeren.

Gelukkig bracht Henk ‘Dr. Goal’ Gooijer genoeg spektakel mee terug van zijn Tunesische avontuur. Daar schreef hij zich – tussen woestijntochten, kameelritten en staatsbezoeken door – in voor het Tunis Open. Henk bereikte zowaar de finale, maar liet 64 matchdarts onbenut. De term ‘Henker’ klinkt nu ook in de straten van Tunis.

Halve competitie in vogelvlucht

De acht aanwezige spelers speelden een halve competitie. Na zeven ronden stond de stand als volgt:

Berend viel net buiten de top-4. Zijn verlies tegen David bleek fataal. Toch toonde hij bij vlagen zijn talent, al kon hij het niet vertalen in een plek bij de laatste vier.

Halve finales vol spanning

In de halve finales kregen we echte strijd te zien. René was wisselvallig en liet kansen liggen tegen David. De linkspoot was koelbloedig en tikte zijn maatje opnieuw uit het toernooi. De andere halve finale was een klassieker. Michael tegen Job. Twee dartliefhebbers, technisch begaafd én gretig. Na een 1-1 tussenstand ging het alle kanten op, maar Job gooide scherp en finishte op dubbel 13. Sloopkogels of niet: de Giraffe bleef kalm.

Finale: drie legs, nul kansen

De finale was meeslepend. David startte scherp: 2 legs, 2 kansen, 2 keer raak. 100% op de dubbels. Maar daarna kwam Job. Met stoom, focus en precisie. In de drie legs die volgden gooide hij telkens binnen negen pijlen onder de 100. David, normaal trefzeker, raakte nauwelijks triples. Geen pijl op de dubbels. Geen kans. Job trok de partij naar zich toe en bezorgde David zijn allereerste nederlaag in de Henker Dartscompetitie.

Wat brengt de Finale Night?

Op 10 juni volgt nog een reguliere speelavond. Maar op 17 juni is het zover: Finale Night. Wie pakt de Henker Bokaal van Michael over? Job lijkt op koers, maar David zal zinnen op revanche. De Adelaarshorst warmt zich al op.

Adelaars 1 verspeelt zege in slotseconde: gelijk tegen Weesp

Vrijdagavond in Naarden. De Lunet is het decor van de laatste speelronde in de Hoofdklasse B. Tegenstander: FC Weesp. Die arriveert met vertraging – de shirts lagen nog ergens tussen een sporttas en de vergetelheid. De wedstrijd begint ruim 20 minuten later dan gepland. Er was derhalve genoeg tijd om de langverwachte teamfoto te schieten. Adelaars ging het linoleum op met de bekende namen. De jonge Sem Portenge ontbreekt vanwege een testwedstrijd in Litouwen.

Adelaars 1-aanvoerder Ferry de Bruijn verzorgde het artistieke hoogtepunt van de avond.

Danny Benning, normaal een stuwende kracht in het spel van de Adelaars, oogt opvallend ingetogen. Na afloop geeft hij toe dat het uitgestelde begin het gif uit zijn spel heeft gehaald. “De angel was eruit,” verzucht hij. En dat was te zien: wel een goal, maar zelden de gekende felheid.

Weesp opent de score rond de zesde minuut: 0-1. Een strak schot in de verre hoek, buiten bereik van Emile. Adelaars herpakt zich. Kort daarop maakt Danny de 1-1, na een slimme actie van David. De wedstrijd golft op en neer, maar de ruststand blijft 1-1. Wel is er een omstreden moment: een langzaam kruipende bal van Weesp lijkt over de lijn te gaan, maar de gemoedelijk leidende scheidsrechter Reuvekamp ziet het niet.

David van der Horst ziet zijn doelpunt gekeerd door de sterk keepende Rick van Dekken van FC Weesp.

Adelaars vliegt even, en crasht dan hard

Na rust komt Adelaars fel uit de kleedkamer. David zet de 2-1 op het bord, met dank aan Garrett Jones. Weesp bijt zich terug en maakt de 2-2. Dan volgt een allesbeslissende fase. David verruilt zijn veldshirt voor een keepersshirt – een typisch futsalmoment. Wat dan volgt is pure schoonheid.

David van der Horst stuurt een plofbal de bovenhoek in: 2-1

Ferry sluipt als een dief in de nacht richting tweede paal. Iedereen kijkt naar de bal, niemand naar hem. En precies daar, op het juiste moment, tikt hij de 3-2 binnen met een magistraal hakje. Een subtiele vonk in de chaos. Het is zo’n doelpunt dat in je geheugen blijft plakken – alsof hij de tijd even stilzette. Even later vergroot Rayvano met een fraai schot de marge naar 4-2. De Lunet jubelt.

Ortega’s laatste krul en de hilariteit die volgde

Wat niemand had verwacht, gebeurt alsnog. In de chaos van de slotfase maakt Weesp snel de aansluitingstreffer: 4-3. En dan, precies in de laatste seconde, slaat het noodlot toe. Lyzairo Ortega, voormalig Adelaar, schuift de 4-4 binnen. Hij juicht niet eens. De Adelaars lachen en mopperen tegelijk. “Natuurlijk hij,” klinkt het langs de kant. Een dramatische én hilarische slotakte.

 Lyzairo Ortega scoort de 4-4 in de slotseconde
Lyzairo Ortega scoort de 4-4 in de slotseconde

Results

Team1st Half2nd HalfGoals
Adelaars 1134
FC Weesp314

Negen keer gelijk: net geen record

Het is de negende keer dit seizoen dat Adelaars gelijk speelt. Daarmee blijft de ploeg nét onder het clubrecord uit 1984-85 (tien remises), maar pakt het wel de zilveren plek in de geschiedenisboeken. Een seizoen waarin winnen vaak binnen handbereik lag, maar ook vaak glipte in de laatste minuut – of seconde.

Van Alfaman tot airfryer: een waardig afscheid van 2024-25

Irving Liesdek onderweg naar zijn kroning als Alfa-man van het jaar. De Weesper selectie kijkt toe.

Na afloop is de stemming gemoedelijk. Ferry wordt verkozen tot Player of the Match, David levert drie assists én keepersminuten. En Irving Liesdek wordt feestelijk gekroond tot Alfaman van het Jaar – een onderscheiding voor zijn consistentie, flair en de meeste doelpunten (20).

Irving Liesdek accepteert zijn welverdiende krat Limburgs gerstenat uit handen van de penningmeester en voorzitter.

In het clubhuis serveert spitsentrainer Henk Gooijer met onwennige precisie luchtgefrituurd bruin fruit. Limburgs bier vloeit, lachen doet men om alles. Zelfs om Ortega.

Skyboxvisioenen en clubkasgeluiden

Tussen de happen door laat de voorzitter van zich horen. Hij voorspelt dat op de plek van De Lunet een multifunctionele sporthal komt, inclusief skybox. Niet voor sponsors of wijnproeverijen, maar voor Adelaars. Voor tactische discussies boven bitterballen. Een plek waar men kan eten én evalueren.

Adelaars 1

Garrett Jones Veldspeler
Danny Benning Veldspeler
Emile van Delft Keeper
Irving Liesdek Veldspeler
Rayvano Eduarda Veldspeler
David van der Horst Veldspeler
Ferry de Bruijn Veldspeler

FC Weesp

Henk regisseert zege Vlaggenschip in knotsgekke comeback

Wondercoach Henk Gooijer blijft bescheiden: “Hier sta ik in mijn kracht”

De Adelaar stijgt op wanneer coach Henk de lijnen uitzet. Dat blijkt maar weer in de thriller tegen Veensche Boys. Terwijl hoofdtrainer Kurt een gastcollege geeft in Athene – wellicht over pressing met souvlaki in de hand – staat interim-trainer Henk langs de lijn in Nijkerk. De balans? Weer drie punten. En een schaal bitterballen.

Slappe start in Nijkerkerveen

Waar Adelaars de afgelopen weken als een stormram van start ging, was het ditmaal alsof de veren nat waren. Veensche Boys profiteerde optimaal en stond binnen no-time met 2-0 voor. De Huizer Antilopen oogden meer als tamme duiven.

Technisch hart grijpt in: pressie loont

Het technisch hart – altijd in staat tot een tactical masterstroke – besloot dat er iets moest gebeuren. De druk ging omhoog. Garrett Jones, de Huizer Antiloop met souplesse, vond op aangeven van Ferry de Bruijn de aansluitingstreffer. Kort daarna was het Ferry zelf die scoorde na een afgemeten voorzet van Rayvano. 2-2. Alles weer open.

Danny spaart pezen en poten

Normaal gesproken staan zijn punters garant voor paniek in de vijandelijke defensie, maar deze avond hield Danny Benning het rustig. Hij voelde iets in zijn been en had het hoofd bij de halve marathon van Huizen. “Ik weet dat het mij niet in dank wordt afgenomen,” gaf hij na afloop toe, “maar ik maak het goed na het seizoen. Met mijn Turkse kookkunsten.”

Een tweede helft vol wendingen

De ruststand bood hoop, maar Adelaars kwam opnieuw makjes het veld op. Binnen vijf minuten stond het 4-2. Het uitpubliek – onder wie enkele Gooise Meren-iconen – schudde meewarig het hoofd. Maar dan: de explosie. Rayvano, dartelend langs verdedigers als een Adelaar boven het Naardermeer, maakte 4-3. Kort daarna was het weer Ferry die bij de tweede paal opdook. 4-4.

Kluts, klots en klaterend bier

Het werd nog mooier: na een scrimmage en via een assist van Rayvano tikte Garrett de 4-5 binnen. Een groep meegereisde fans gooide uit euforie wat Alfa-blikjes het veld op. De scheidsrechter keek streng, maar liet doorspelen. Ook hij begreep: met Limburgs goud vloek je niet.

Sensationele slotminuten

Toen de Veensche Boys in de 47e minuut alsnog op 5-5 kwamen, leek het pleit beslecht. Maar Adelaars wisselde strategisch: Emile van Delft werd kort gewisseld voor een meespelende keeper: Irving Liesdek. De druk werd opgevoerd als bij een dweilorkest met ADHD. In de 49e minuut viel hij dan: de winnende. Garrett knalde raak na een aanval met zoveel tikjes dat zelfs Ajax 1995 er stil van werd.

Coach Henk stormde het veld op van blijdschap. De scheids gaf hem een vermaning. Henk haalde zijn schouders op.

Results

Team1st Half2nd HalfGoals
Veensche Boys325
Adelaars 1246

Op naar de Adelaarshorst

De busrit naar Naarden werd een feestelijke. Coach Henk trakteerde op bitterballen. Irving miste het feest: hij fietste liever terug. “Benen moeten losblijven,” verklaarde hij droog. Volgende week wacht de laatste krachtmeting van het seizoen: thuis tegen FC Weesp. Dan weten we ook wie zich de Alfa-man van het seizoen mag noemen.

Veensche Boys

Adelaars 1

Sem Portenge Veldspeler
Danny Benning Veldspeler
Emile van Delft Keeper
Irving Liesdek Veldspeler
Rayvano Eduarda Veldspeler
Ferry de Bruijn Veldspeler
Garrett Jones Veldspeler

Adelaars 4 verlengt winning streak door Lichtvoetige Laurens

Gegenereerd beeld van hoe Laurens Tallart Fabré op zoek zou zijn geweest naar een opening. Via ChatGPT.

Woensdagavond in Hilversum. De Lieberg op veld 1, om precies te zijn. Een plek waar normaal gesproken slechts het zachte getik van een tennisbal weerklinkt. Maar op deze avond was het de echo van een ander geluid: het doffe geluid van futsal op linoleum. Palm ontving Adelaars 4, een team uit Gooise Meren dat recent een opvallende reeks heeft neergezet in de 4e klasse 08. Een team ook dat, zoals bekend, voornamelijk bestaat uit actieve tennissers.

Dat was in de openingsfase niet direct te zien. Adelaars 4 begon zwak. Verdwaald tussen linies en zonder de bekende rust aan de bal ging het al snel mis. Palm profiteerde met twee snelle goals. De 2-0 tussenstand voelde als een vroege break op eigen service. Alleen Laurens Tallart Fabré gaf niet op. Hij stond achterin, maar trok zich weinig aan van posities. De aanvoerder speelde alsof hij een enkeltoernooi in Soest-Zuid op zijn naam wilde schrijven. Hij was overal.

Joris twee keer op het juiste moment op de juiste plek

Nog voor rust rechtte Adelaars 4 de rug. Eerst was er een goal van Joris, fraai voorbereid door Laurens. Even later stond Joris opnieuw goed vrij. Dit keer kwam de assist van Willem Boog, ook wel bekend als “Boogie” onder de vaste aanhang. Beide keren hoefde Joris slechts zijn voet tegen de bal te zetten. Het werd 2-2. De Adelaars kwamen terug in de wedstrijd.

Laurens neemt het heft in handen

Na de pauze was het de grote Laurens-show. Hij scoorde tweemaal: één keer solo, één keer op aangeven van Boogie. Ondertussen bleef doelman Rick Tania, voormalig tennisser met internationale ervaring, kalm onder druk. Zijn positionering was voorbeeldig, zijn voetenwerk nog altijd van ATP-niveau.

Palm wist tussendoor nog een aansluitingstreffer te maken, maar Bas besliste het duel met de 4-6. Zijn poging vloog dit keer niet over het vangnet, maar viel binnen de lijnen. Rick Tania grapte na afloop:

“Van de 25 schoten vandaag was er ééntje raak, en dat was net genoeg.”

Verdiende overwinning en positieve lijn

Coach Tomas hield het kort tijdens de nabespreking. De meegereisde supporters Roy en Sarah knikten tevreden. Het collectief had gewonnen, gedragen door een uitblinkende aanvoerder. Met deze overwinning komt Adelaars 4 op 6 zeges in 22 wedstrijden en lijkt het team eindelijk zijn vorm te vinden. Beter laat dan nooit.

Volgende halte: Laren 99 sv 2

De volgende wedstrijd is op woensdag 9 april tegen Laren 99 sv 2. Een tegenstander van een ander kaliber: derde op de ranglijst, fysiek sterk en lastig te bespelen. Adelaars 4 moet in De Lunet in Naarden opnieuw boven zichzelf uitstijgen. Als Laurens zijn vorm vasthoudt en het team vanaf de start scherp is, kan er opnieuw verrast worden.

Vergaarbakken: Adelaars 3, 6 en 7: goals en wisselende vorm

De afgelopen weken stroomden de wedstrijdverslagen van de vergaarbakken binnen. De focus lag daarbij op Adelaars 2, 5 en de Veteranen, maar ook bij de andere teams gebeurde genoeg. Van knotsgekke uitslagen tot overtuigende zeges en harde tikken: Adelaars 3, 6 en 7 maakten van alles mee. Tijd om de balans op te maken — hoe staan ze ervoor?

Adelaars 3 zoekt vorm tegen DESTO

Na een zwaarbevochten 2-1 winst op Al-Andalus en een knotsgek 9-9 gelijkspel tegen Harmelen, kreeg Adelaars 3 afgelopen vrijdag een tik van koploper ZVC Veenendaal 2: 5-1. Timo Reessink was zoals vaak de beste man aan Adelaars-zijde. De vorm is wankel, maar het geloof leeft. Komende vrijdag wacht DESTO, een Utrechtse omni-vereniging met wisselvallige prestaties. Thuis in De Lunet ligt er een kans op eerherstel. De eerdere 3-1 nederlaag in Utrecht kan rechtgezet worden als het team scherp start en verdedigend compact blijft. Verwachting: een doelpuntrijke wedstrijd met kansen op een nipte overwinning voor de Adelaars.

Adelaars 6 wisselvallig richting uitduel met Eemnes

Na een sensationele 9-1 overwinning op koploper BZC’13 leek Adelaars 6 op weg naar een sterke eindfase van het seizoen. Maar die euforie was van korte duur: een week later volgde een pijnlijke 2-7 nederlaag tegen Laren 99 sv 1, opnieuw in De Lunet. Ziyad Orej werd terecht uitgeroepen tot Player of the Match, maar dat kon het verschil niet maken. Ook opvallend: Meo viel geblesseerd uit na een botsing met een doorgeschoten veteranenkeeper.

Komende vrijdag wacht Eemnes 1 in het Huis van Eemnes, een directe concurrent op de ranglijst. De teams staan op plek 8 en 9 met slechts één punt verschil. In de eerdere ontmoeting werd met 3-3 gelijkgespeeld. Adelaars 6 heeft genoeg scorend vermogen, maar zal verdedigend beter moeten staan. Verwachting: als Tehupuring en Orej het tempo bepalen, is winst mogelijk. Anders wordt het opnieuw billenknijpen. Prognose: 4-4.

Adelaars 7 wint weer, oogt scherp richting Hees

Adelaars 7 blijft verbazen. Na overwinningen op Eemnes 5 (6-3), Laren 99 sv 6 (5-9) en Eemnes 6 (11-3), werd ook Huizen 1 aan de zegekar gebonden: 4-5. In een zinderende pot met hoog tempo en veel duels maakte Raymond Bleij het verschil en werd terecht verkozen tot Player of the Match. De vorm is uitstekend en het team scoort aan de lopende band: inmiddels al 105 goals in 20 wedstrijden.

Woensdag wacht Hees 2, de nummer laatst van de competitie. De eerdere ontmoeting eindigde in een teleurstellende 2-4 nederlaag, wat Adelaars nu des te meer motiveert om orde op zaken te stellen. Thuis in De Lunet is de verwachting duidelijk: Adelaars is favoriet. Mits scherp aan de aftrap, lijkt een ruime overwinning aannemelijk. Prognose: 8-3 voor de mannen van Rekers, Bleij en Oliveira.

Adelaars 1 straft matig DOS genadeloos af

Irving Liesdek oogt tevreden na zijn bevrijdende 3-1.
Adelaars topscoorder Irving Liesdek oogt tevreden na zijn bevrijdende 3-1.

Als je Flevoland googled, kom je vooral ellende tegen. Toch besloot hoofdscout Henk, bonkige loodgieter en visionair, om zijn vizier op Almere te richten. In de betonnen jungle vond hij Sem Thijmen Portenge. Almere is een paar keer uitgeroepen tot lelijkste stad van Nederland. De stad werd gebouwd om de overbevolking van Amsterdam op te vangen, en dat is te merken. De stad bestaat uit moderne, maar vaak eentonige woonwijken. Niet gek dat veel Almeerders, lees: Danny en Irving, hun heil zoeken (en vinden) bij ons aller Adelaars.

Futsal op z’n Naardens, Vak P ontploft

De verslaggever merkte op dat er ook nog gevoetbald werd. Dankzij debutant Sem zat nu ook vak Almere P vol in de Adelaarshorst. Adelaars begon fel aan de wedstrijd tegen de bezoekers uit de Domstad. Er werd lustig gecombineerd en Adelaars. Als snel kwam Adelaars op een 2-0 voorsprong dankzij een eigen goal van DOS en Irving. Huizer antiloop Danny leverde beide assists. Net voor rust kreeg Ferry nog een onterechte gele kaart, maar dit leverde geen tegentreffer op.

Internationaal Strafhof bekijkt overstap Kurt met interesse

Coach Kurt zorgde voor een ommekeer in de wedstrijd. Bij een ondertal situatie maakte Kurt een overstapje waar menig oorlogsmisdadiger jaloers op zou zijn. Het publiek veerde op en Vak Almere P kon deze NSB-actie erg waarderen. Enkele Huizers in de zaal, die uiteraard in een hok waren gezet, gniffelden trots en herkenden zichzelf in deze actie. Gelukkig gaf scheidsrechter “Koelie” geen vermaning voor deze actie.

DOS’ tegentreffer wekt Adelaars opnieuw

Na rust wist DOS één keer het net te vinden. Een slippertje in de defensie. Maar de Adelaars schudden hun veren uit en gingen opnieuw op jacht. Danny, Irving, David en debutant Sem scoorden nog vier maal. Elk doelpunt een eigen verhaal.

Ondertussen stond Emile van Delft als een rots in het doel. Zijn verleden in Almere werd hem voor één avond vergeven. Hij hield DOS met katachtige reflexen van scoren af. Futsal draait om tempo en timing. Emile had beide. Rayvano kon helaas niet spelen, maar meldde zich wel tussen de supporters waarvan hulde.

Results

Team1st Half2nd HalfGoals
Adelaars 1246
zvv DOS’58011

Het grote gelijk van de Loodgieter

Na het laatste fluitsignaal werd er geklapt. Niet alleen voor de zes doelpunten, maar voor de ontdekking van Sem. Hoofdscout Henk, met de Alfa pilsjes in de ene hand en een schaal bitterballen in de andere, keek tevreden toe. Zijn gok op Almere was een schot in de roos. Het publiek gaf hem zijn moment – met tegenzin, want complimenten uitdelen aan een Huizer blijft pijnlijk in Naarden.

Adelaars 1

Garrett Jones Veldspeler
Danny Benning Veldspeler
Emile van Delft Keeper
Irving Liesdek Veldspeler
Sem Portenge Veldspeler
David van der Horst Veldspeler
Ferry de Bruijn Veldspeler

Adelaars 2 zakt verder weg na verlies in Volendam

Het was vrijdagavond. De zon ging onder boven de Heideweg in Volendam, terwijl binnen in sporthal De Opperdam de zaalvoetballers van Adelaars 2 zich opmaakten voor wat alweer hun twintigste wedstrijd van het seizoen zou worden. Wat ooit een hoopvol middenmootavontuur leek, is inmiddels verworden tot een glijbaan zonder rem. Vijf nederlagen op rij. En deze avond zou daar, ondanks de inzet, geen einde aan komen.

Een eerste helft vol vechtlust en discipline

Met slechts zes man — Rutger, Rick, Richard, Mathijs (aanvoerder), Jimi en doelman Ruben Gooijer — stond Adelaars voor een lastige opgave. Zonder wissels. Geen ruimte voor blessures of vermoeidheid. Wat volgde, was een verrassend evenwichtige eerste helft. Volendam had weliswaar de bal, maar Adelaars zat compact in de verdediging. De lijnen kort, de opdrachten duidelijk. Futsal in zijn puurste vorm: gecontroleerd, gedisciplineerd en stilletjes hoopvol.

Zaalvoetbal vraagt om geduld, om ritme. En dat had Volendam niet. Ondanks het thuisvoordeel en het overwicht op papier, kwamen ze nauwelijks tot kansen. De Adelaars stonden als een muur van Gooise graniet. Ruben Gooijer, debutant in het doel, hield zijn hoofd koel en zijn lichaam warm. 0-0 bij rust voelde als een overwinning.

De tweede helft begint met een dreun

Maar het noodlot kwam in de vorm van de klok. Nauwelijks vijf minuten na de hervatting stond het 2-0 voor Volendam. Een misverstand hier, een slippertje daar — en Ruben kon twee keer de bal uit het net vissen. De energie die Adelaars in de eerste helft had opgespaard, leek met een klap verdwenen.

Futsal is grillig. Wie even verslapt, krijgt meteen de rekening. En die derde treffer voor Volendam viel dan ook snel daarna. Een opdoffer voor een ploeg die zich zo dapper had verweerd. Toch bleef het hoofd omhoog, bleef de stem van Mathijs klinken: “Nog niks verloren, mannen.”

Een doelpunt, eindelijk

Toen gebeurde het. Richard kreeg zijn zeventiende kans van de avond. En deze keer ging hij erin. Geen schitterend schot, geen hakje of volley. Gewoon: erin. Rutger legde breed, Richard tikte binnen. 3-1. Er werd weer geloofd. Voor even.

Het was te laat. Het slotoffensief kwam, maar vond geen vervolg. Te weinig krachten, te weinig tijd. Ruben redde nog een schot met zijn gezicht. Jimi kapte nog twee man uit op de achterlijn. Maar het mocht niet baten.

De cijfers liegen niet (en toch ook weer wel)

Met deze nederlaag staat Adelaars 2 op plek 7 in de stand. 17 wedstrijden, 6 overwinningen, 1 gelijkspel, 10 verliespartijen. Doelsaldo: 61 voor, 78 tegen. Geen cijfers om trots op te zijn, zeker niet na zo’n serie nederlagen. Maar cijfers vertellen nooit het hele verhaal.

Want Adelaars 2 is geen stuurloos team. De discipline is er. De wil ook. Het is simpelweg: dun bezet. Blessures. Werk. Kinderen. Gooise verplichtingen. En zaalvoetbal, hoe flitsend het er ook uitziet, blijft ploeteren op een vrijdagavond in een sporthal met TL-licht.

Een debuterende doelman en hernieuwde hoop

Wat blijft hangen, is het debuut van Ruben Gooijer. Stil, maar zeker. Geen clowneske capriolen, maar gecontroleerd keeperswerk. Hier staat een Adelaar-in-wording. En wie weet wat hij nog brengt in de slotweken van dit seizoen.

Ook de goal van Richard — laat, maar verdiend — symboliseert iets. Dat deze ploeg blijft knokken. Ook al is het tegen de klippen op. Ook al lijkt de top 5 verder weg dan ooit.

Op naar Sporthallen Zuid: Golden Stars wacht

Woensdag 9 april wordt Adelaars 2 verwacht in Amsterdam, in Sporthallen Zuid. Daar wacht Golden Stars FC 4. De nummer vijf van de ranglijst. Een ploeg die vaker scoort dan verdedigt, getuige hun doelsaldo van 113 voor en 111 tegen.

In de thuiswedstrijd walste Adelaars nog over Golden Stars heen met een krankzinnige 10-5 overwinning. Een zeldzaam moment van glorie. Maar dat lijkt inmiddels een eeuwigheid geleden. De ploeg is veranderd. De vorm ook. En dus is het vooral een test: kan Adelaars zich herpakken?

Als Richard zijn vizier scherper stelt, als Ruben weer zijn reflexen toont, en als de opkomst dit keer wat groter is, dan kan het. Dan is een punt — of meer — mogelijk. Want zaalvoetbal blijft onvoorspelbaar. Net als het leven in Gooise Meren.