Een heroïsch vechtend Adelaars 2 heeft net niet kunnen stunten tegen Zeeburgia. In een duel waarin de Amsterdammers de bal hadden, maar de Adelaars de ruimte, bleef de hoop lang levend. Maar net als een roofvogel die zijn prooi nét mist, greep Adelaars naast de punten.
Een eerste helft met hoop
Vanaf het eerste fluitsignaal was duidelijk dat Zeeburgia de bal wilde hebben. Ze lieten het leer rondgaan, probeerden de ruimtes te vinden. Maar Adelaars stond als een muur. Keeper Richard Gooijer groeide uit tot een ware sta-in-de-weg. Ballen in de hoek? Hij had ze. Schoten van dichtbij? Geen probleem.
Zelf loerde Adelaars op de counter. En er waren momenten. Simon Gooijer stuurde broer Ruben weg, die zijn schot net gekeerd zag worden. Mathijs Urbanus, de aanvoerder, zette druk op de verdediging van Zeeburgia, maar de opening kwam er niet. Ruststand: 0-0.
Adelaars geeft het weg in drie minuten
Een team als Zeeburgia geef je geen cadeautjes. En toch gebeurde het. Nog voordat de thee goed en wel gezakt was, lag de bal twee keer in het net. In de 32e minuut werd een verdedigingsfout genadeloos afgestraft: 1-0. Nog geen drie minuten later volgde de 2-0. De muur brak.
Toch weigerde Adelaars op te geven. Rutger Gooijer stuurde Jimi weg, en die schoot verwoestend raak: 2-1. De bank veerde op. Was er dan toch nog iets mogelijk? Het geloof was er. De geestdrift ook. Maar Zeeburgia deed wat topteams doen: toeslaan op het juiste moment. Vlak voor tijd viel de 3-1 en was het voorbij.
“Puntje was mogelijk”
Na afloop in de kleedkamer heerste teleurstelling, maar ook trots. Dit Zeeburgia was goed. Maar Adelaars was dichtbij. Keeper Richard Gooijer verwoordde het kort en krachtig: “Puntje was mogelijk.”
Vooruitblik op Elbalta-thriller
De volgende opdracht voor Adelaars ZVV 2 is duidelijk. Op vrijdag 21 maart wacht Elbalta 1 in sporthal De Lunet, Naarden. Een kans op eerherstel. En een kans om weer omhoog te kijken.
