Category: Vergaarbakken

11 mei 202511 mei 2025 by AdelaarsAdmin

Wrang slot in Soest: Veteranen verliezen laatste duel

Vrijdag 9 mei markeerde niet alleen het slotakkoord van het seizoen voor Adelaars 35+1, maar ook de allerlaatste officiële zaalvoetbalwedstrijd van alle Adelaarsteams dit jaar. Geen kampioenskoorts, geen degradatiezorgen – slechts de eer en de symboliek van plek negen stonden nog op het spel. En dat op De Engh in Soest, waar eerder dit seizoen een katachtige krachtmeting eindigde in een spectaculaire remise met heupworpen en panterreddingen (lees hier terug).

De Verslaggever aan Slag tegen Soest — De Verslaggever aan Slag tegen de Knickerbockers uit Soest

De Verslaggever op het Soester Linoleum — De Verslaggever aan Slag tegen de Knickerbockers uit Soest

Toch stond deze ontmoeting deels in het teken van iets veel persoonlijkers. De verslaggever speelde eerder op de avond namelijk een softbalwedstrijd in Bussum tegen een team uit Soest. Het doel: een homerun slaan tegen de Knickerbockers én daarna toeslaan op het linoleum tegen de zaalvoetballers van Hees. Een ongekende sportieve dubbelklapper.

Homerun in Bussum, tegendoelpunten in Soest

Zonder enige warming-up dook de verslaggever als middenvelder het gravel op. Zijn eerste actie: een vangbal. Zijn eerste slagbeurt: een zuivere honkslag. Maar het werd nog mooier. In de tweede inning trof hij de bal vol op het carbon: een loepzuivere homerun, strak het links-midveld over het hek. De eerste helft van de missie was volbracht.

Even later werd hij opgehaald in een SUV en rechtstreeks naar sporthal De Engh gebracht. Daar bleek zowaar wél tijd voor een warming-up, en zelfs voor het oefenen van penalty’s. Die bleken achteraf helaas overbodig.

Verhaal van de wedstrijd: omschakeling, frustratie en aluminium

De wedstrijd zelf verliep tegenovergesteld aan de eerdere ontmoeting met Hees. Waar Adelaars toen heer en meester was in balbezit, waren het dit keer de stugge Soestenaren die de lakens uitdeelden in de omschakeling.

Al in de openingsminuut moest doelman Hans het aluminium tot tweemaal toe bedanken. De Naarders mochten veelvuldig combineren, maar bleven slordig op de helft van de tegenstander. De 1-0 viel uit een omschakelmoment waarbij de verslaggever werd uitgespeeld, waarna de voorzet simpel kon worden binnengelopen.

In de rust werden de puntjes op de i gezet: hoger druk zetten, meer lef. Dat leverde resultaat op. Na een foute opbouw van Hees kon Roy Vodegel de bal oppikken en met een subtiel schot via de paal de 1-1 aantekenen.

Risico’s nemen, kansen missen

Adelaars kreeg wat meer grip, maar bleef onnauwkeurig in de eindpass. Jim Tehupuring – specialist in 1-tegen-1-situaties – kwam oog in oog met de boomlange Hees-doelman, maar trof diens uitgestoken been. De verslaggever zelf kreeg bijna een tweede score op naam tegen een ploeg uit Soest die avond, maar zijn poging werd op katachtige wijze uit de kruising geplukt.

Uiteindelijk brak Hees opnieuw uit en werd met een lobje over de verslaggever heen de 2-1 binnengeschoten. De genadeklap volgde kort voor tijd, wederom vanuit de omschakeling. Een Hees-speler vierde zijn treffer alsof hij kampioen werd, shirt over zijn hoofd, armen in de lucht. Voor Adelaars was het een pijnlijk, maar passend einde aan een seizoen vol pieken en dalen.

Oproep vanuit de staf: versterking gezocht

Teammanager Bob van den Berg sprak na afloop zijn dank uit richting alle invallers die dit seizoen hun opwachting maakten. “De flexibiliteit en inzet van iedereen was bewonderenswaardig,” aldus Bob. Hij sloot af met een serieuze oproep:

“We zijn op zoek naar meer spelers die af en toe kunnen invallen bij de Adelaars Veteranen. Ben je ouder dan 35? Stuur een mailtje naar zvvadelaars@gmail.com en sluit je aan bij deze prachtige club.”

Statistieken van de verslaggever

Categorie	Waarde
Softbal: Slagbeurten	3
Softbal: Honkslagen	2
Softbal: HR / RBI / R	1 / 2 / 2
Zaalvoetbal: Schoten	4
Zaalvoetbal: Op doel	1
Uitslag Softbal	Adelaars – Knickerbockers Soest: 17 – 9
Uitslag Zaalvoetbal	Hees – Adelaars 35+1: 3 – 1

9 april 20259 april 2025 by AdelaarsAdmin

Richard en Jimi redden punt in knotsgek seizoensslot

Adelaars 2 in 2024. Staand: Ruben Gooijer, Jimi van Beek, Rick Postmus, Mitchel Groeneweg, Rutger Gooijer. Zittend: Simon Gooijer, Richard Gooijer, Mathijs Urbanus

In de Sporthallen Zuid, op veld 3 van het altijd rumoerige Amsterdam-Zuid, speelde Adelaars 2 woensdagavond zijn laatste wedstrijd van het seizoen. Tegenstander Golden Stars FC 4, middenmoter met scorend vermogen, begon furieus. Adelaars, dat dit seizoen vaker op achterstand stond dan hen lief was, had even nodig om in het duel te komen. De eerste helft werd op details verloren, maar in de tweede helft verscheen er plots een ontketend Adelaars op het veld, met twee hoofdrollen voor de motor: Richard en zijn kompaan Jimi.

Achterstand na achterstand, maar veerkracht bleef

De avond begon met een mokerslag. Binnen tien minuten keek Adelaars tegen een 2-0 achterstand aan. Pas bij 2-1 (Richard na goed werk van Jimi) kwamen de Gooise mannen voor het eerst op het scorebord. Toch bleven de tegengoals vallen, en na een 6-4 tussenstand leek het duel beslist.

Maar dan gebeurde wat dit team typeert: vechtlust, geloof en collectief karakter. Richard scoorde met steun van Jimi én Ruben, Jimi vond het net op aangeven van Richard, en in de absolute slotfase leek Adelaars zelfs te gaan winnen toen Jimi de 7-8 binnentikte. Helaas, in de laatste minuut viel de 8-8 alsnog. Maar dat deed niets af aan het gevoel: een verdiend punt als bekroning op een seizoen waarin alles zat.

Eindstand Adelaars 2

#	Team	G	W	GL	V	P	+	–
1	ASC De Volewijckers 1	17	14	2	1	44	129	64
2	TOB Rksv 3	17	11	4	2	37	118	57
3	Zeeburgia avv 1	17	11	2	4	35	130	78
4	Volendam (rkav) 4	17	8	3	6	27	83	60
5	Golden Stars FC 4	17	7	2	8	23	121	119
6	Counters (The) 2	17	6	4	7	22	57	64
7	Adelaars zvv 2	18	6	2	10	20	69	86
8	ZVV Dynamo Lelystad 2	17	5	4	8	19	73	107
9	Elbalta 1	17	5	1	11	16	69	113
10	VNS United 4	18	1	0	17	3	55	156

De seizoensbalans: veel geleerd, soms verloren, zelden kansloos

Adelaars 2 eindigde op de zevende plek in de 1e klasse C, met 6 overwinningen, 2 gelijke spelen en 10 nederlagen. Een doelsaldo van 69 voor en 86 tegen vertelt het verhaal van een seizoen met defensieve kwetsbaarheid, maar ook aanvallende flair.

Na een sterke seizoensstart (met zeges op onder meer Zeeburgia en Volendam) gleed het team langzaam af. Een reeks nederlagen in maart tegen Elbalta, Zeeburgia en The Counters zorgde voor een dip. Toch eindigde het seizoen met het gevoel van vooruitgang: een eindsprint waarin de teamgeest en aanvalskracht steeds vaker tot hun recht kwamen.

Vooruitblik op 2025/2026: bouwen aan een nieuwe identiteit

Het seizoen mag dan voorbij zijn, in de kleedkamer wordt alweer gesproken over volgend jaar. Coach Mitchel hintte al op een iets bredere selectie, met mogelijk twee versterkingen. Ook wil men gaan trainen op spelhervattingen, het managen van voorsprongen en het neutraliseren van counters.

Adelaars 2 blijft de schaduw selectie van de club, maar met meer ervaring aan boord kan het ook gaan meedoen om de top 5. De kern blijft intact, met sterkhouders als Rutger, Rick, Ruben, Richard, en Jimi. Met de juiste aanpassingen – zowel tactisch als mentaal – ligt een hoger eindklassement binnen handbereik.

7 april 20257 april 2025 by AdelaarsAdmin

Vergaarbakken Verslag: Laatste loodjes voor 3, 5, 6 en 7

Na Adelaars 4 en de veteranen is het nu de beurt aan 3, 5, 6 en 7. De slotfase van het seizoen nadert – en de adrenaline stroomt.

Adelaars 7-captain Michael Rekers op zoek naar een opening tegen Hees. Foto gemaakt door: Михаил Кипа (via Google)

Adelaars 3: Krampachtig seizoen eindigt met laatste kans op eerherstel

Adelaars 3 verloor nipt met 5-6 van DESTO in een wedstrijd vol vuur en frustratie. De ploeg liet weer zien dat het kan scoren, maar defensieve gaten bleven pijnlijk zichtbaar. Met 92 tegendoelpunten staat het team op een teleurstellende achtste plek, al had er meer ingezeten – zeker gezien de spectaculaire 9-9 tegen Harmelen en de winst op Al-Andalus. Volgende week wacht de laatste kans op eerherstel, uit bij nummer 3 Exstudiantes Utrecht. Lukt het Adelaars 3 om het seizoen met opgeheven hoofd af te sluiten?

Adelaars 5: Dramareeks krijgt vervolg – tijd voor slotreactie

Adelaars 5 kreeg vrijdag een nieuwe tik: 6-1 verlies bij Amersfoortse Boys 6. Daarmee is de ploeg afgezakt naar plek 8, na een reeks van vijf nederlagen op rij. De defensie kraakt – met 82 tegendoelpunten – terwijl het spelbeeld vaak in fases niet slecht is. De kansen lagen dit seizoen vooral in de duels tegen concurrenten als Laren 99 en Palm, waar kleine momenten het verschil maakten. Woensdag volgt de seizoensafsluiter in eigen huis tegen nummer 10: Amersfoortse Boys 12. Tijd voor revanche en een waardig slot.

Adelaars 6: Stuntzege op Eemnes geeft vertrouwen voor seizoensfinale

Met een 3-4 overwinning op Eemnes heeft Adelaars 6 weer kleur op de wangen. De ploeg toonde veerkracht na de zeperd tegen Laren 99 (2-7) en liet zien dat het nog leeft. In de middenmoot is plek 7 nu stevig in handen, maar Palm 2 – de nummer 4 – komt nog op bezoek in de seizoensfinale. In Naarden wordt vrijdag duidelijk wie het seizoen met opgeheven hoofd afsluit. Adelaars 6 heeft de vorm én het thuisvoordeel. Tijd om te vlammen in de Lunet.

Adelaars 7: Doelpuntenspektakel eindigt in bittere nasmaak

Adelaars 7 speelde woensdag een bizarre wedstrijd tegen Hees 2 die eindigde in een zeldzame 9-9. Captain Michael Rekers was duidelijk: “Heel slecht gespeeld met z’n allen, verdedigend zwak.” De gelijkmaker viel dan ook in de laatste 30 seconden – een zure nasmaak na een wedstrijd vol goals. De Adelaars staan nu zevende, met 114 doelpunten voor en 111 tegen: vuurwerk gegarandeerd. Vrijdag wacht nog één duel: uit bij nummer 3 De Storm’22. Een zware kluif, maar ook dé kans om het seizoen waardig af te sluiten… en misschien een revanche te boeken op zichzelf.

5 april 20255 april 2025 by AdelaarsAdmin

Adelaars 4 verlengt winning streak door Lichtvoetige Laurens

Gegenereerd beeld van hoe Laurens Tallart Fabré op zoek zou zijn geweest naar een opening. Via ChatGPT.

Woensdagavond in Hilversum. De Lieberg op veld 1, om precies te zijn. Een plek waar normaal gesproken slechts het zachte getik van een tennisbal weerklinkt. Maar op deze avond was het de echo van een ander geluid: het doffe geluid van futsal op linoleum. Palm ontving Adelaars 4, een team uit Gooise Meren dat recent een opvallende reeks heeft neergezet in de 4e klasse 08. Een team ook dat, zoals bekend, voornamelijk bestaat uit actieve tennissers.

Dat was in de openingsfase niet direct te zien. Adelaars 4 begon zwak. Verdwaald tussen linies en zonder de bekende rust aan de bal ging het al snel mis. Palm profiteerde met twee snelle goals. De 2-0 tussenstand voelde als een vroege break op eigen service. Alleen Laurens Tallart Fabré gaf niet op. Hij stond achterin, maar trok zich weinig aan van posities. De aanvoerder speelde alsof hij een enkeltoernooi in Soest-Zuid op zijn naam wilde schrijven. Hij was overal.

Joris twee keer op het juiste moment op de juiste plek

Nog voor rust rechtte Adelaars 4 de rug. Eerst was er een goal van Joris, fraai voorbereid door Laurens. Even later stond Joris opnieuw goed vrij. Dit keer kwam de assist van Willem Boog, ook wel bekend als “Boogie” onder de vaste aanhang. Beide keren hoefde Joris slechts zijn voet tegen de bal te zetten. Het werd 2-2. De Adelaars kwamen terug in de wedstrijd.

Laurens neemt het heft in handen

Na de pauze was het de grote Laurens-show. Hij scoorde tweemaal: één keer solo, één keer op aangeven van Boogie. Ondertussen bleef doelman Rick Tania, voormalig tennisser met internationale ervaring, kalm onder druk. Zijn positionering was voorbeeldig, zijn voetenwerk nog altijd van ATP-niveau.

Palm wist tussendoor nog een aansluitingstreffer te maken, maar Bas besliste het duel met de 4-6. Zijn poging vloog dit keer niet over het vangnet, maar viel binnen de lijnen. Rick Tania grapte na afloop:

“Van de 25 schoten vandaag was er ééntje raak, en dat was net genoeg.”

Verdiende overwinning en positieve lijn

Coach Tomas hield het kort tijdens de nabespreking. De meegereisde supporters Roy en Sarah knikten tevreden. Het collectief had gewonnen, gedragen door een uitblinkende aanvoerder. Met deze overwinning komt Adelaars 4 op 6 zeges in 22 wedstrijden en lijkt het team eindelijk zijn vorm te vinden. Beter laat dan nooit.

Volgende halte: Laren 99 sv 2

De volgende wedstrijd is op woensdag 9 april tegen Laren 99 sv 2. Een tegenstander van een ander kaliber: derde op de ranglijst, fysiek sterk en lastig te bespelen. Adelaars 4 moet in De Lunet in Naarden opnieuw boven zichzelf uitstijgen. Als Laurens zijn vorm vasthoudt en het team vanaf de start scherp is, kan er opnieuw verrast worden.

2 april 20252 april 2025 by AdelaarsAdmin

Rutgers Remontada: Adelaars Veteranen winnen weer

Een uur voor aanvang van de wedstrijd, ergens op de ring rond Amsterdam:

“Mannen, ik zit in nogal een file rondom A’dam: ik weet niet of ik het ga redden en zo ja hoe laat…”

De afzender? Rutger Arendshorst. De bestemming? Hercules veld 1 in Utrecht. De missie? Overleven. Want Adelaars 35+1 stond op de rand van de afgrond in de eerste klasse 6. En alsof het zo moest zijn, begon de avond chaotisch.

Geen warming-up. Geen ademruimte. Wel een tegenstander die er wél klaar voor was. Binnen een paar minuten stond het 3-0 voor Hercules. En niemand bij Adelaars die er iets tegenin kon brengen. Terecht, helaas.

Vodegel en de vlam die ontstak

Maar zoals vaker in het leven, en altijd in de zaal, veranderde alles toen Roy Vodegel het zat was. Zijn schoudertjes rechtten zich, zijn sokken zaten goed, en met een portie doorzettingsvermogen waar menig marathonloper nog iets van kan leren, maakte hij de 3-1.

Adelaars rook dat er iets te halen viel. Er kwam druk op de bal, er kwamen duels, er kwamen vuile meters. De futsallucht was broeierig, maar Adelaars bleek verrassend goed bestand tegen de muffe hal. Misschien omdat ze het al gewend zijn van De Lunet. Of gewoon omdat ze wilden winnen.

Rutger klimt uit de file en in de wedstrijd

De man die nog maar een uur eerder in zijn auto vloekte bij de Coentunnel, groeide uit tot het middelpunt van de tweede helft. Rutger Arendshorst – heeft ooit een Adelaar een meer passende naam gehad? – strooide met listige acties, trok ruimtes open, en bracht de 3-2 op het bord.

Niet veel later deed René Peters wat René Peters doet: op het juiste moment opduiken en de gelijkmaker erin rammen. 3-3. Jim Tehupuring, met zijn karakteristieke bezieling, zette het volume omhoog. En waar Jim roept, daar volgt de roedel.

De punter van de verlossing

En toen… De bal, een beetje verloren, belandde op de driedriepuntslijn bij Rutger. Hij keek, hij dacht, en besloot te kruipen. Letterlijk. Richting het doel van Hercules. Alsof hij een NBA-speler was met een fabelachtig balgevoel en een belachelijk goed overzicht. Een stiftje? Nee. Een punter. In de verre hoek. 3-4. Voor het eerst op voorsprong.

Maar Hercules gaf zich niet gewonnen. De thuisploeg drong aan, met alle spiervezels die ze nog over hadden. Ze kwamen terug tot 4-4, maar Adelaars weigerde de controle te verliezen. En vier minuten voor tijd viel het kwartje definitief onze kant op. Een moment van rust, een pass, een afmaker. 4-5. Niemand weet precies hoe of wie. Maar het stond op het bord.

“Vrouw en kinderen eerst”

In de slotminuten was het overleven. Letterlijk. Jim Tehupuring, die met zijn tomeloze energie elk risico in de kiem weet te smoren, vatte het als volgt samen:

“Het was op dat moment vrouw en kinderen eerst.”

Een legendarische quote, uit de mond van een legendarisch figuur. En Adelaars hield stand. Met man en macht. Met liefde voor de club. Met zweet. Soms met scheldwoorden (zachtjes gefluisterd). En met een eindstand die geschiedenis schreef.

Vier wedstrijden ongeslagen: Veteranen in vorm?

Deze 4-5 overwinning is niet zomaar een opleving. Het is de kroon op een reeks van vier ongeslagen wedstrijden die begon op 14 maart tegen Hees (1-1), gevolgd door een overwinning bij Zwaluwen Utrecht ’11 35+1 (2-4), en een 4-4 gelijkspel tegen titelkandidaat De Kroon op 26 maart.

De vormcurve stijgt. Niet met zevenmijlslaarzen, maar gestaag. En met die lijn omhoog heeft Adelaars zich definitief veilig gespeeld. Volgend seizoen? Gewoon weer in de eerste klasse.

Statistieken

Wedstrijd	Hercules 35+3 – Adelaars ZVV 35+1
Uitslag	4 – 5
Datum	Dinsdag 1 april 2025
Locatie	Hercules
Scheidsrechter	H. Hendriks
Doelpuntenmakers	Vodegel (1), Arendshorst (3), Peters (1),
Player of the Match	Hans Otten

31 maart 202531 maart 2025 by AdelaarsAdmin

Vergaarbakken: Adelaars 3, 6 en 7: goals en wisselende vorm

De afgelopen weken stroomden de wedstrijdverslagen van de vergaarbakken binnen. De focus lag daarbij op Adelaars 2, 5 en de Veteranen, maar ook bij de andere teams gebeurde genoeg. Van knotsgekke uitslagen tot overtuigende zeges en harde tikken: Adelaars 3, 6 en 7 maakten van alles mee. Tijd om de balans op te maken — hoe staan ze ervoor?

Adelaars 3 zoekt vorm tegen DESTO

Na een zwaarbevochten 2-1 winst op Al-Andalus en een knotsgek 9-9 gelijkspel tegen Harmelen, kreeg Adelaars 3 afgelopen vrijdag een tik van koploper ZVC Veenendaal 2: 5-1. Timo Reessink was zoals vaak de beste man aan Adelaars-zijde. De vorm is wankel, maar het geloof leeft. Komende vrijdag wacht DESTO, een Utrechtse omni-vereniging met wisselvallige prestaties. Thuis in De Lunet ligt er een kans op eerherstel. De eerdere 3-1 nederlaag in Utrecht kan rechtgezet worden als het team scherp start en verdedigend compact blijft. Verwachting: een doelpuntrijke wedstrijd met kansen op een nipte overwinning voor de Adelaars.

Adelaars 6 wisselvallig richting uitduel met Eemnes

Na een sensationele 9-1 overwinning op koploper BZC’13 leek Adelaars 6 op weg naar een sterke eindfase van het seizoen. Maar die euforie was van korte duur: een week later volgde een pijnlijke 2-7 nederlaag tegen Laren 99 sv 1, opnieuw in De Lunet. Ziyad Orej werd terecht uitgeroepen tot Player of the Match, maar dat kon het verschil niet maken. Ook opvallend: Meo viel geblesseerd uit na een botsing met een doorgeschoten veteranenkeeper.

Komende vrijdag wacht Eemnes 1 in het Huis van Eemnes, een directe concurrent op de ranglijst. De teams staan op plek 8 en 9 met slechts één punt verschil. In de eerdere ontmoeting werd met 3-3 gelijkgespeeld. Adelaars 6 heeft genoeg scorend vermogen, maar zal verdedigend beter moeten staan. Verwachting: als Tehupuring en Orej het tempo bepalen, is winst mogelijk. Anders wordt het opnieuw billenknijpen. Prognose: 4-4.

Adelaars 7 wint weer, oogt scherp richting Hees

Adelaars 7 blijft verbazen. Na overwinningen op Eemnes 5 (6-3), Laren 99 sv 6 (5-9) en Eemnes 6 (11-3), werd ook Huizen 1 aan de zegekar gebonden: 4-5. In een zinderende pot met hoog tempo en veel duels maakte Raymond Bleij het verschil en werd terecht verkozen tot Player of the Match. De vorm is uitstekend en het team scoort aan de lopende band: inmiddels al 105 goals in 20 wedstrijden.

Woensdag wacht Hees 2, de nummer laatst van de competitie. De eerdere ontmoeting eindigde in een teleurstellende 2-4 nederlaag, wat Adelaars nu des te meer motiveert om orde op zaken te stellen. Thuis in De Lunet is de verwachting duidelijk: Adelaars is favoriet. Mits scherp aan de aftrap, lijkt een ruime overwinning aannemelijk. Prognose: 8-3 voor de mannen van Rekers, Bleij en Oliveira.

29 maart 202529 maart 2025 by AdelaarsAdmin

Adelaars 2 zakt verder weg na verlies in Volendam

Het was vrijdagavond. De zon ging onder boven de Heideweg in Volendam, terwijl binnen in sporthal De Opperdam de zaalvoetballers van Adelaars 2 zich opmaakten voor wat alweer hun twintigste wedstrijd van het seizoen zou worden. Wat ooit een hoopvol middenmootavontuur leek, is inmiddels verworden tot een glijbaan zonder rem. Vijf nederlagen op rij. En deze avond zou daar, ondanks de inzet, geen einde aan komen.

Een eerste helft vol vechtlust en discipline

Met slechts zes man — Rutger, Rick, Richard, Mathijs (aanvoerder), Jimi en doelman Ruben Gooijer — stond Adelaars voor een lastige opgave. Zonder wissels. Geen ruimte voor blessures of vermoeidheid. Wat volgde, was een verrassend evenwichtige eerste helft. Volendam had weliswaar de bal, maar Adelaars zat compact in de verdediging. De lijnen kort, de opdrachten duidelijk. Futsal in zijn puurste vorm: gecontroleerd, gedisciplineerd en stilletjes hoopvol.

Zaalvoetbal vraagt om geduld, om ritme. En dat had Volendam niet. Ondanks het thuisvoordeel en het overwicht op papier, kwamen ze nauwelijks tot kansen. De Adelaars stonden als een muur van Gooise graniet. Ruben Gooijer, debutant in het doel, hield zijn hoofd koel en zijn lichaam warm. 0-0 bij rust voelde als een overwinning.

De tweede helft begint met een dreun

Maar het noodlot kwam in de vorm van de klok. Nauwelijks vijf minuten na de hervatting stond het 2-0 voor Volendam. Een misverstand hier, een slippertje daar — en Ruben kon twee keer de bal uit het net vissen. De energie die Adelaars in de eerste helft had opgespaard, leek met een klap verdwenen.

Futsal is grillig. Wie even verslapt, krijgt meteen de rekening. En die derde treffer voor Volendam viel dan ook snel daarna. Een opdoffer voor een ploeg die zich zo dapper had verweerd. Toch bleef het hoofd omhoog, bleef de stem van Mathijs klinken: “Nog niks verloren, mannen.”

Een doelpunt, eindelijk

Toen gebeurde het. Richard kreeg zijn zeventiende kans van de avond. En deze keer ging hij erin. Geen schitterend schot, geen hakje of volley. Gewoon: erin. Rutger legde breed, Richard tikte binnen. 3-1. Er werd weer geloofd. Voor even.

Het was te laat. Het slotoffensief kwam, maar vond geen vervolg. Te weinig krachten, te weinig tijd. Ruben redde nog een schot met zijn gezicht. Jimi kapte nog twee man uit op de achterlijn. Maar het mocht niet baten.

De cijfers liegen niet (en toch ook weer wel)

Met deze nederlaag staat Adelaars 2 op plek 7 in de stand. 17 wedstrijden, 6 overwinningen, 1 gelijkspel, 10 verliespartijen. Doelsaldo: 61 voor, 78 tegen. Geen cijfers om trots op te zijn, zeker niet na zo’n serie nederlagen. Maar cijfers vertellen nooit het hele verhaal.

Want Adelaars 2 is geen stuurloos team. De discipline is er. De wil ook. Het is simpelweg: dun bezet. Blessures. Werk. Kinderen. Gooise verplichtingen. En zaalvoetbal, hoe flitsend het er ook uitziet, blijft ploeteren op een vrijdagavond in een sporthal met TL-licht.

Een debuterende doelman en hernieuwde hoop

Wat blijft hangen, is het debuut van Ruben Gooijer. Stil, maar zeker. Geen clowneske capriolen, maar gecontroleerd keeperswerk. Hier staat een Adelaar-in-wording. En wie weet wat hij nog brengt in de slotweken van dit seizoen.

Ook de goal van Richard — laat, maar verdiend — symboliseert iets. Dat deze ploeg blijft knokken. Ook al is het tegen de klippen op. Ook al lijkt de top 5 verder weg dan ooit.

Op naar Sporthallen Zuid: Golden Stars wacht

Woensdag 9 april wordt Adelaars 2 verwacht in Amsterdam, in Sporthallen Zuid. Daar wacht Golden Stars FC 4. De nummer vijf van de ranglijst. Een ploeg die vaker scoort dan verdedigt, getuige hun doelsaldo van 113 voor en 111 tegen.

In de thuiswedstrijd walste Adelaars nog over Golden Stars heen met een krankzinnige 10-5 overwinning. Een zeldzaam moment van glorie. Maar dat lijkt inmiddels een eeuwigheid geleden. De ploeg is veranderd. De vorm ook. En dus is het vooral een test: kan Adelaars zich herpakken?

Als Richard zijn vizier scherper stelt, als Ruben weer zijn reflexen toont, en als de opkomst dit keer wat groter is, dan kan het. Dan is een punt — of meer — mogelijk. Want zaalvoetbal blijft onvoorspelbaar. Net als het leven in Gooise Meren.

27 maart 202527 maart 2025 by AdelaarsAdmin

Adelaars 35 vergeet te stunten tegen koploper: 4-4

Adelaars 35+, afgelopen woensdagavond tegen de koploper. De aanvoerder verdeelt het spel.

Woensdagavond 26 maart. De klok wees 18:45 aan toen de verslaggever, inmiddels opgewaardeerd tot semi-volwaardig teamlid, zijn entree maakte in sporthal De Lunet. Wat hij daar aantrof was geen bruisende zaal vol warming-ups of schreeuwende coaches, maar stilte. Slechts een medewerkster van het Sportfondsenbad bewoog zich door de ruimte, haar echo’s groter dan het publiek.

Na een journalistiek kopje koffie in de verlaten kantine arriveerden langzaam maar zeker de eerste Adelaars. Aanvoerder Bob van den Berg, keeper Hans Otten, en een tas met ballen luidden het startschot in van wat een memorabele avond zou worden.

Adelaars tegen de koploper – op papier kansloos

De tegenstander was niemand minder dan De Kroon 35+1, koploper van de competitie. Een ploeg zonder website, maar met een verontrustend doelsaldo van 104 voor en 37 tegen. Eerder dit seizoen werd Adelaars met 8-1 van de mat geveegd in Utrecht. “Maar zo goed waren ze nou ook weer niet,” wist Jim Tehupuring zich te herinneren. Dat soort geheugen is goud waard in de sport: selectieve herinnering is het fundament van hoop.

De line-up: van Jim tot Meo

Naast Jim en de verslaggever zelf, kon Adelaars rekenen op Roy Vodegel — in vorm na zijn recente goals tegen Zwaluwen. En daar was ook Gideon, alias Meo, een vriendelijke krachtpatser die zijn energie normaal in de urban muziekscene kwijt kan. Voeg daarbij nog Rutger, die op het laatste moment aansloot, en het team was zowaar compleet.

Een valse start, een mooie opmars

De warming-up liep nog toen De Kroon al scherp stond. Om 19:20 werd in goed overleg afgetrapt. De wedstrijd begon zoals het niet moest: drie snelle uitbraken, 0-2 achter, inclusief een bal op de paal. Maar Adelaars krabbelde op. Jim scoorde de 1-2 en de druk nam toe. Kans na kans volgde, en uiteindelijk was het Rutger die met een schorpioenachtig hakje de 2-2 binnentikte. Het publiek, vooral bestaande uit spelers van Adelaars 5, veerde op alsof El Salvador net had gescoord in de Lunet.

Een tweede helft vol beloftes en twijfels

Na rust bleef Adelaars de bovenliggende partij. Toch was het De Kroon dat opnieuw toesloeg: een slimme actie, een droge knal met links, 2-3. Maar Adelaars gaf niet op. De tegenstander voelde de vuile meters in de benen en kon slechts beschikken over één wissel. Voortgestuwd door een groeiend zelfvertrouwen volgde de 3-3 en zelfs de 4-3 uit een onoverzichtelijke corner stituatie. Was dit de stunt waar de Adelaar van droomt?

Een broeierige slotfase

In de slotfase kwam Meo oog in oog met de keeper, die met een soepele sprong een uitstekend lichaamsdeel van de assertief keepende Utrechtse sluitpost bijna ontweek. De 5-3 viel niet en na een korte discussie over hoe de wedstrijd moest worden voortgezet mikte de verslaggever een schalks hakje aan de verkeerde kant van de paal. Bij een volgende poging had Adelaars de pech dat een kansrijk schot mogelijk werd gekeerd door een niet-speelbaar lichaamsdeel.

Zoals zo vaak: als je hem zelf niet maakt, valt hij aan de andere kant. Een Kroon-middenvelder kreeg op het middenveld net iets te veel bewegingsvrijheid en knalde van afstand een geplaatste lob in de kruising. 4-4. Jim, normaal meester in het bewaken van risico’s, had dit sportieve verliesmoment niet goed ingedekt. “Dit was mijn fout,” bekende hij, met de schuldbewuste blik van een vermogensbeheerder die net op de beurs op de verkeerde knop heeft gedrukt.

Filosofie in futsalvorm

Het bleef bij 4-4. Maar Adelaars had gevochten, gebouwd en gegroeid. En dat telt ook. Zoals Heraclitus ooit zei: “Geen man stapt twee keer in dezelfde rivier, want hij is niet meer dezelfde man en het is niet meer dezelfde rivier.” Zo ook Adelaars 35+1: het team is onderweg. De weg naar boven is geen rechte lijn, maar een slingerend pad door de zalen van Gooise Meren, met af en toe een hakje, een schot in de kruising, en een kop koffie in een lege kantine.

27 maart 202527 maart 2025 by AdelaarsAdmin

Meentse meesterzet geen winst waard voor Adelaars 5

Rogier Heins verdedigd de bal. David kijkt toe. Foto gemaakt door: Михаил Кипа (via Google)

In de sfeervolle Lunet, het oude bolwerk van Adelaars, stond woensdagavond de wedstrijd tussen Adelaars 5 en Laren 99 2 op het programma. Een duel dat je niet zozeer op flair of frivoliteit zou beoordelen, maar eerder als een tactisch steekspel. Want hoewel Adelaars 5 de wedstrijd met 1-2 verloor, was het zeker geen avond waarin het onderdeed voor de technisch sterkere bezoekers uit het Gooi. Sterker nog, op cruciale momenten stond het elftal als een Naardense vesting.

Een wedstrijd zonder ademruimte

Vanaf het eerste fluitsignaal dicteerde Laren het balbezit. Hun aanvalsdrang en technische balcirculatie zorgden ervoor dat Adelaars 5 zich vooral moest beperken tot het tegenhouden van het spel. Toch was het de ploeg in het zwart-geel die als eerste scoorde. David van der Horst, die als clubicoon nog altijd garant staat voor scherpte voor het doel, verzilverde in de eerste helft een prachtige assist van Rogier Heins, een gastspeler met wortels in de Hilversumse Meent.

Warm bad uit de Meent

Voor wie niet bekend is met de Hilversumse Meent: het is een wijk die als een soort grenspost tussen het stedelijke Hilversum en het dorpse Bussum ligt. Gebouwd vanaf de jaren ’70 met veel groen, galerijflats en jonge gezinnen, groeide het uit tot een hechte gemeenschap. Een wijk waar op straat gevoetbald werd, op het ondergelopen weiland werd geschaatst, en waar ‘s avonds de straatverlichting net iets later uitgaat dan elders. Wie daar vandaan komt, weet wat saamhorigheid is. Het is dan ook niet ondenkbaar dat Rogier zich direct thuis voelde in het systeem van Adelaars 5: compact, loyaal, en altijd bereid een meter extra te maken voor elkaar.

Rust, druk en het kantelmoment

Na de pauze voerde Laren het tempo verder op. Hoewel Adelaars bleef strijden, begonnen de gaten in de defensie langzaam te vallen. Een onvermijdelijke gelijkmaker volgde. En niet veel later: de 1-2. De bezoekers wisten beter om te gaan met het momentum en lieten de bal het werk doen. Toch gaf Adelaars zich niet zomaar gewonnen. Er werd opnieuw gevochten voor iedere bal. Als een Adelaar boven de linoleumvlakte cirkelend op zoek naar die ene ultieme kans.

De allerlaatste kans

En die kans kwam. In de absolute slotfase kreeg Gerrit Willems de bal voor zijn voeten. Een harde knal volgde, de keeper dook, de bal werd nog aangeraakt, en caramboleerde net over de lat. Het publiek, inmiddels opgestaan van de houten banken, kon het nauwelijks geloven. De gelijkmaker hing in de lucht, maar viel niet.

Een nederlaag die vertrouwen geeft

Hoewel de stand nu 8-3-9 is en Adelaars 5 op de zesde plaats blijft, voelt deze nederlaag niet als een tik. Integendeel: het collectief stond er. En dat belooft wat voor de komende clash tegen koploper Amersfoortse Boys 6 op vrijdag 4 april. In sporthal Bokkeduinen zal Adelaars opnieuw moeten vechten voor iedere bal, voor elke meter, en misschien zelfs voor revanche.

22 maart 202522 maart 2025 by AdelaarsAdmin

Adelaars Veteranen overleven broeierige Vogelderby: 2-4

Adelaars gangmaker Michael Rekers zet de lijnen uit

Adelaars 35+1 had voorafgaand aan deze uitwedstrijd weinig reden tot optimisme. Niet omdat men geen zin had in voetbal, wel omdat er simpelweg geen team was. De appgroep gloeide. De voorzitter werd wakker gebeld. En ergens, in een diep hoekje van Gooise Meren, begon een rekruteringsmachine te draaien zoals alleen een club als Adelaars dat kan: met de charme van een oude boekhouder en de vasthoudendheid van een jonge advocaat.

Vanuit het zevende elftal sloten Michael en Donny Rekers zich aan bij het strijdtoneel. Ook neef Raymond Bleij werd opgetrommeld. En alsof dat nog niet genoeg was, kwam Klaas direct vanuit de Oostenrijkse sneeuwvelden de zaal in glijden. Roy Vodegel, trainend lid, trok zijn Adelaars-shirt aan alsof het een harnas was. Het veld? Sporthal Nieuw Welgelegen in Utrecht, waar de lucht stilstaat en de tijd lijkt te smelten.

Warm als een stoofschotel

Buiten rook het naar lente. In de sporthal hing de lucht als natte watten boven het veld. Geen ventilatie. Geen zuurstof. Alleen hitte, ballen, en mannen boven de 35 die hun eer kwamen verdedigen. Tegenstander: Zwaluwen Utrecht ’11 35+1, een club die al even lang meedraait in het Utrechtse amateurvoetbal als Adelaars in de regio Naarden.

De supporters van Zwaluwen waren luidruchtig en bewapend met toeters die op precies het verkeerde moment loeiden. Tijdens een schot op doel bijvoorbeeld. Of een pass. Of gewoon bij een intrap.

Een aanval uit het boekje

Het begin was voor Adelaars. Michael vond Roy, die op techniek én inzicht door de verdediging slalomde. De 0-1 was het logische gevolg van een aanval die zelfs op papier er mooi had uitgezien. Niet veel later zag Michael de keeper van Zwaluwen iets te veel veld inspecteren. Vanaf eigen helft rolde hij de bal als een volleerd boogschutter langs de verbouwereerde doelman: 0-2.

Zwaluwen vocht terug. Niet met veel kansen, wel met kabaal. Maar Adelaars hield het hoofd koel. Michael combineerde met zijn neef Raymond, die op intuïtie én een no-look pass de bal in de lange hoek deponeerde. Een doelpunt dat je alleen maakt als je familie bent, of een artistieke geest bezit. 0-3.

Vlak voor rust trok Roy Vodegel naar binnen, alsof hij even iets wilde uitleggen. Hij deed dat met een schot dat laag, hard en meedogenloos was. De 0-4 was geen droomstart, het was bijna te mooi om waar te zijn.

Sauna zonder slot

De tweede helft was anders. Zwaluwen kwam, schoot, en scoorde. Eerst uit een vrije trap die met chirurgische precisie in de lange hoek plofte. Daarna uit een rommelige aanval waarbij de verdediging van Adelaars even als wasgoed hing te drogen in de benauwde hal. 2-4, en nog een kwartier te gaan.

Adelaars verdedigde met ervaring. Met het soort rust dat je alleen hebt als je weet dat je daarna een biertje drinkt, of moet werken aan je belastingaangifte. Donny Rekers, altijd op jacht naar zijn moment, kreeg nog één kans. Hij stond bij de tweede paal, bal op de lijn, keeper uitgespeeld… naast.

Geen horeca, geen punt

De eindstand bleef 2-4. Er werd nog even naar een kantine gezocht, maar Nieuw Welgelegen leek meer op een gesloten kantoorgebouw dan op een sportaccommodatie. De overwinningsdrank moet dus wachten. Volgende keer beter. Bijvoorbeeld woensdag 26 maart, als De Kroon op bezoek komt in De Lunet te Naarden. Een tegenstander uit een andere klasse, letterlijk en figuurlijk. De huidige koploper. Een horde. Een test.

En dan, op dinsdag 1 april (geen grap), wacht Hercules 3. Een directe concurrent voor de rode lantaarn. Adelaars kijkt naar boven. Want zelfs in de onderste regionen van de 35+ competitie, droomt de Adelaar van hoogte. Altijd.