In een zaal waar de tijd leek stil te staan, en elk detail onder een vergrootglas werd gelegd, nam Adelaars 5 het op tegen All Stars Baarn 4. Het werd een wedstrijd waarin punctualiteit en bureaucratie de toon zetten. Een scheidsrechter die het reglement minutieus naleefde, spelers die hun ID’s moesten tonen, en een Marcel die zijn verlopen spelerspas pas bij rust kwam laten zien.

Maar tussen de chaos en het absurde vond Adelaars 5 orde. In een zwaarbevochten 3-2 overwinning wonnen ze niet alleen het duel, maar ook van de ongemakken van de avond. Kafka zou hebben geglimlacht: “Een kooi ging op zoek naar een vogel.”

Het begin: kaarten, passen en bureaucratische precisie

Voordat de bal überhaupt rolde, checkte de scheidsrechter elk detail tot op de letter van de wet. ID-kaarten werden opgevraagd alsof het grenscontroles betrof. Marcel, die zijn pas niet bij zich had, mocht onverrichter zake naar huis – en trof daar een bureaucratische grap die Kafka waardig was: zijn pas bleek op 3 december te zijn verlopen. “Het komt mij voor,” schreef Kafka ooit, “dat wij als straffen van andere werelden in een bureaucratie zijn geworpen.” Marcel sloot zich pas bij rust weer aan, terwijl All Stars Baarn ondertussen al een speler zag worden afgekeurd wegens ongeldige papieren.

De wedstrijd begint: orde in de chaos

Ondanks het rommelige begin vond Adelaars 5 als eerste het net. August, de scherpschutter van de avond, opende de score na een slimme assist van Gerrit: 1-0. De vreugde was van korte duur. All Stars, gesterkt door hun fysieke spel, keerde terug met twee snelle goals en zette de stand op 1-2. In de woorden van Kafka: “Van een zekere punt af is er geen terugkeer mogelijk.”

Maar Adelaars 5 toonde veerkracht. Hun spel werd strakker, de passes preciezer, en met Marcel weer in de gelederen aan het begin van de tweede helft, kwamen de linies dichter bij elkaar.

De wederopstanding: August en Simon

Het tweede bedrijf was een stuk feller. Adriaan vond August met een splijtende pass. August twijfelde niet en zette Adelaars 5 op gelijke hoogte: 2-2. Het was een moment van pure precisie, uitgevoerd in een zaal waar spanning en irritatie de boventoon voerden.

De toon was gezet: All Stars kreeg een gele kaart, hun keeper zelfs rood. Het duel werd ruwer, de scheidsrechter strenger, en toch hield Adelaars 5 het hoofd koel. “Het spel wordt niet moeilijker,” schreef Kafka, “maar preciezer.” Simon, koel als een boekhouder, maakte de beslissende 3-2 na een scherpe assist van Marcel.

Een dikverdiende overwinning

In een verhit en rommelig duel vond Adelaars 5 uiteindelijk de orde en precisie die hen naar de overwinning leidde. Hoewel de avond begon met bureaucratische obstakels en vertragingen, bewees het team dat punctualiteit niet enkel gaat om reglementen, maar ook om het juiste moment benutten. Zoals Kafka zei: “Geniet van de onvermijdelijke vertraging: het betekent dat je de goede kant op gaat.”